اطلاعات عمومی

کانادا کشوری نوپا و پویاست و تسهیلات جهت مهاجرت افراد به این کشور بعنوان پایه و اساس رشد اقتصادی این کشور تلقی می گردد. سیاست مرسوم و رایج حکومت حاضر بر کانادا گردآوری ملیتهای مختلف با سنن و آداب ، آیین و رسوم و فرهنگهای متفاوت می باشد. شما و خانواده تان بعنوان یک مقیم دائم کانادا میتوانید در آبادانی و پیشرفت این کشور بعنوان یکی از موفق ترین قطبهای اقتصادی دنیا سهیم باشید. در حقیقت، موقعیت ارزشمند کنونی کانادا، باعث شهرت این کشور، بعنوان عضو معتبر اقتصادی گروه هشت و عاملی تاثیرگذار در تمامی جنبه ها در دنیا گشته است.

کانادا سرزمین فرصتها و موقعیتهاست و وفور دستاوردهای چشمگیر اقتصادی، موقعیتهای مطمئن و ارزشمند جهت اشتغال و یا ادامه تحصیل، سیستم بهداشتی و درمانی معتبر و شناخته شده در تمامی دنیا، حمایتهای مالی پس از بازنشستگی، سرزمینهای بکر و پهناور، هوای پاکیزه و ذخائر نامحدود آب از عوامل موثر در معرفی این کشور به عنوان مکانی امن و مطلوب جهت اسکان و اقامت می باشند.

جغرافیا و آب و هوای کانادا

کانادا (به انگلیسی: Canada)‏ کشوری در شمال قاره آمریکای شمالی است که با مساحتی در حدود ۹٫۹۸۴٫۶۴۰ کیلو متر مربع دومین کشور پهناور جهان محسوب می شود. جمعیت کانادا بر طبق آخرین گزارش اداره آمار این کشور ، بیش از سی و سه میلیون و ششصد هزار نفر است.

پایتخت این کشور اتاوا و بزرگترین شهرهای آن به ترتیب تورونتو، مونترال، ونکوور میباشد. تورونتو با ۵.۵ میلیون جمعیت بزرگترین شهر کانادا است. مونترال مرکز ایالت کبک، بزرگترین شهر فرانسوی زبان جهان پس از پاریس می باشد. ونکوور در غرب کانادا زیباترین و بهترین شهر جهان به انتخاب سازمان ملل متحد است. اکثر شهرهای پر جمعیت کانادا در حاشیه ۲۵۰ کیلومتری مرز این کشور با ایالات متحده آمریکا (که با ۷۰۰۰ کیلومتر طولانی ترین مرز بدون دفاع میان دو کشور در جهان است) واقع گردیده اند.

کانادا دارای ده ایالت (انتاریو، کبک، آلبرتا، بریتیش کلمبیا، مانیتوبا، نیوبرانزویک، نیوفاندلند و لابرادور، نووااسکوشیا، جزیره پرینس ادوارد و ساسکاچوان) و سه قلمرو (خطه شمال غرب، نوناووت و یوکان) است که در پنج منطقه جغرافیایی اصلی به نامهای منطقه اطلس (Atlantic)، کانادای مرکزی (Central Canada)، منطقه فلاتی (Prairies)، کرانه غربی (West Coast) و منطقه شمال (North) واقع شده‌اند.

 در اکثر مناطق به غیر از شمال این کشور، چهار فصل متمایز بهار، تابستان، پاییز و زمستان وجود دارد.  اما درجه حرارت و شرایط جوی ازمنطقه‌ای به منطقه دیگر متفاوت است. بهار فصل بارانی در بسیاری از نقاط کانادا است. دمای هوا در طول روز به تدریج بالا می رود ولی شب ها خنک است. میانگین دمای هوا در ماه های مارس، آوریل و اوایل می در حدود ۱۲ درجه سانتی گراد بالای صفر است.. تابستان گرم و در برخی مناطق بسیار شرجی است. در جنوب متوسط دمای هوا اغلب بیش از 20  درجه سانتیگراد است ودر برخی مواقع به بالای 30 درجه نیز می‌رسد. در فصل پائیز که از ماه سپتامبر آغاز می شود، به همراه برگ-ریزان، هوا خنک می گردد. معمولاً در این موقع از سال باران زیادی می بارد. در برخی مناطق کانادا بخصوص در مناطق شمالی و یا کوهستانی این کشور بارش برف از نیمه دوم اکتبر شروع می-شود. میانگین دمای هوا در طول روز در حدود ۱۰ تا ۱۲ درجه سانتی گراد است. زمستان از ماه دسامبر شروع شده و تا پایان فوریه ادامه دارد. در زمستان دمای هوا در اکثر مناطق، به جز منطقه ساحل غربی، معمولا زیر صفر درجه سانتیگراد بوده و گهگاه به 25 درجه سانتیگراد زیر صفر نیز می‌رسد. معمولا از دسامبر تا اوایل مارس بارش برف در اکثر مناطق کانادا مشاهده می‌شود.

دولت کانادا

ساختار حکومت در کانادا از پادشاه يا ملکه بريتانيا، دولت محوری فدرال، دو مجلس سنا و عوام، دولت های ايالتی و فرماندار کل (به عنوان نماينده پادشاه يا ملکه)، تشکيل شده است. رأی دهندگان کانادا و شهروندان نيز در قاعده اين هرم قرار می گيرند. به صورت رسمی عنوان کنفدراسیون به کانادا اطلاق می‌شود، اما در واقع این کشور به صورت فدراسیون و زیر تشریفات سلطنت مشروطه مرتبط با پادشاهی متحده، اداره می‌شود.

نوع حکومت کانادا “دموکراتیک فدرال” است. این کشور دارای سیستم پارلمانی بوده و اختیارات و مسئولیت‌ها بین سه سطح دولت این کشور تقسیم شده است. این سه سطح عبارتند از دولت فدرال، دولت ایالتی و دولت محلی. دولت کانادا از سه بخش تشکیل شده است. هر یک از این دولت ها مسئولیت خاص خود را دارا می باشند. دولت فدرال مسئولیت اداره کشور به طور کلی را داراست مانند سیاست های نظامی و دفاعی، و یا سیاست خارجی و شهروندی. از طرف دیگر استان‌ها و دولت های محلی مسئولیت برنامه‌های اجتماعی استان خود را عهده دار هستند.

اقتصاد کانادا:

کانادا یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان محسوب می‌شود و اقتصاد آن از تنوع و گوناگونی فراوانی برخوردار است. این کشور عضو سازمان مشارکت اقتصاد و توسعه OECD و گروه ۸ (G۸) است و دارای اقتصاد بازار آزاد می باشد که نسبت به ایالات متحده وابستگی بیشتری به دولت دارد، ولی مداخلات اقتصادی دولتی آن کمتر از اکثر کشورهای اروپایی است. گفتنی‌ است‌ که‌ در میان‌ کشورهای‌ صنعتی‌ جهان‌ کشور کانادا؛ کمترین‌ ‌‌میزان‌ تورم‌ را به‌خود اختصاص‌ داده‌ است.

علاوه بر این، کانادا در میان ۱۰ کشور اول صنعتی جهان قرار دارد و این بدان مناست که اقتصاد این کشور به صورت انحصاری وابسته به منابع طبیعی نمی باشد و از طریق نوآوری و فن آوری روز به جایگاه کنونی رسیده است.

کانادا غنی‌ترین منابع طبیعی، از نفت و گاز و مواد معدنی تا الوار و کشاورزی، را داراست. صنایع مرتبط با منابع طبیعی مانند معدن، استخراج نفت و گاز، کشاورزی، جنگلداری و شیلات همواره در اقتصاد کانادا از اهمیت بالایی برخوردار بوده‌ و نقش مهمی در توسعه این کشور ایفا کرده‌اند.

در کنار منابع طبیعی، صنایع تولیدی نیز یکی از منابع مهم اشتغال‌زایی و درآمدزایی کانادا محسوب می‌گردند. مهمترین محصولات تولید شده در کانادا عبارتند از کاغذ، اتومبیل، موادغذایی، تجهیزات تکنولوژیک، و پوشاک.

کانادا در صنایع بیوتکنولوژی، تکنولوژی اطلاعات، ارتباطات، صنایع فضایی، و صنایع دارویی نیز پیشرو است. صنایع خدماتی مشاغل فراوانی را در بخش‌هایی مانند حمل ونقل، آموزش، بانکداری، ارتباطات، و خدمات دولتی فراهم کرده و در حدود سه‌چهارم کانادایی‌ها در این بخش مشغول به کارند.

از صادرات عمده کانادا می توان به: وسایل نقلیه، محصولاتی با فن آوری بالا، نفت و گاز طبیعی، فلزات و محصولات بر گرفته شده از جنگل و مزارع اشاره کرد.

آنچه که واردات عمده کانادا را دربرمی گیرد، عبارتند از: ماشین آلات و تجهیزات صنعتی مخابراتی و الکترونیکی، لوازم اتومبیل، مواد صنعتی (آهن و فولاد، فلزات گران قیمت، مواد شیمیایی، پلاستیک، پنبه، پشم و سایر منسوجات)، محصولات تولیدی و غذا.

کانادا یکی از معدود کشورهای پیشرفته ای است که صادرکننده انرژی خالص در جهان است. کانادا دارای ذخایر وسیعی از گاز طبیعی در سواحل شرق و منابع بزرگ گاز و نفت در آلبرتا، بریتیش کلمبیا و ساسکاچوان می باشد. در منطقه وسیع اتاباسکا تارسندز، منابع نفت و گاز فراوانی است که با استخراج آن ها، کانادا به دومین کشور دارای ذخایر نفت و گاز در جهان بعد از عربستان صعودی تبدیل شده است. در کبک، بریتیش کلمبیا، نیوفانلند و لابرادور، انتاریو و مانیتوبا، انرژی الکتریکی ارزان است و از آنجا که به ضرر محیط زیست نیست، استفاده‌ گسترده‌ای از آن می شود.

این کشور همچنین یکی از عرضه کنندگان اصلی محصولات کشاورزی است که منطقه استپ این کشور یکی از مهم‌ترین عرضه کنندگان غلات مثل گندم و انواع دیگر در دنیاست. کانادا بزرگ‌ترین تولیدکننده اورانیوم و روی و بسیاری از محصولات منابع طبیعی همانند طلا، نیکل، آلومینیوم و سرب است.

واحد پول کانادا

دلار کانادا واحد پولی این کشور است . اسکناسهای رایج 5 دلاری، 10 دلاری، و 20 دلاری وسیله مبلادلات روزمره به حساب می آ یند. اما اسکناسهای 50 و 100 دلاری نیز بعذا مورد استفاده قرار می‌گیرد. سکه‌های رایج در کانادا عبارتند نیکل (5 سنتی)، دایم (10 سنتی)، کوارتر (25 سنتی)، لونی (یک دلاری) و تونی (دو دلاری). لازم به ذکر است که سکه یک سنتی از زمستان 2013 از سیستم پولی این کشور حذف شد.

بهداشت و درمان در کانادا

کانادا دارای یک سیستم یکپارچه بهداشت و درمان رایگان می باشد که امکانات مساوی ای را در اختیار شهروندان خود قرار می دهد. هرچند بیمه درمانی یک سرویس ملی است، مسئولیت اجرای آن بر عهده دولت‌‌های ایالتی است و از اینرو ممکن است از یک ایالت تا ایالت دیگر تفاوت‌هایی در آن وجود داشته باشد.
بیمه خدمات درمانی عمومی، هزینه‌های مراجعه به پزشک و بستری شدن در بیمارستان، درمانهای اورژانس، بسیاری از آزمایشات پزشکی، اکثر جراحی‌ها، عکس برداری با اشعه ایکس، و اکثر واکسیناسیون‌ها را در برمی‌گیرد. این بیمه هزینه‌های مربوط به خدمات آمبولانس، دارو، دندانپزشکی، عینک، و هزینه‌های طب جایگزین مثل فیزیوتراپی، روان درمانی، طب سوزنی، ارتوپدی و ماساژدرمانی را پوشش نمی‌دهد.

دقت کنید که به محض ورود به کانادا باید برای دریافت کارت بهداشت اقدام کنید. همه اعضای خانواده حتی نوزادان بایستی کارت بهداشت مخصوص خود را داشته باشند.برای در خواست کارت بیمه خدمات درمانی با وزارت بهداشت استان و یا منطقه ای که زندگی میکنید تماس بگیرید. دربعضی از ایالتها حتی کسانی که واجد شرایط هستند، در سه ماه اول ورودشان به کانادا تحت پوشش خدمات بیمه رایگان قرار نمی گیرند، باید اطمینان حاصل کنید که دارای بیمه درمانی کافی ( حداقل ۲۵۰۰۰۰ دلار درسال) هستید. (ساکنین اُنتاریو، بریتیش کلمبیا، کِبک، و نیوبرانزویک سه ماه پس از سکونت می‌توانند کارت بیمه خدمات درمانی خود را دریافت کنند.) اگر قصد دارید مدت طولانی در کانادا اقامت کنید ، بهتر است قبل از ورود به این کشور تحت معاینات پزشکی کامل ، از جمله معاینه دندان و چشم قرار بگیرید. انجام آنها در کشورهای دیگر احتمالا ارزان تر از کانادا خواهد بود.

سیستم آموزشی در کانادا

کشور کانادا در میان‌ هفت‌ کشور صنعتی‌ جهان‌ از بیشترین‌ سرمایه‌گذاری‌ ‌‌دولتی‌ در حوزه‌ آموزش‌ برخوردار می‌باشد و سالانه ۸ درصد از تولید ناخالص خود را صرف آموزش و پرورش می کند و دارای نظام آموزشی متنوعی شامل مدارس خصوصی و دولتی در تمام پایه ها می باشد.

مسئولیت نظارت و اداره سیستم‌های آموزشی در کانادا بر عهده دولت‌های ایالتی است و به همین دلیل سیستم آموزشی از ایالتی به ایالت دیگر متفاوت است. معمولا سیستم آموزشی به آموزش ابتدایی، متوسطه (دبیرستان‌ها)، و آموزش عالی (دانشگاه‌ها و کالج‌ها) تقسیم می‌شود آموزش درکانادا تا سن 16 سال اجباری است (به استثناء ایالت‌های انتاریو و نیوبرانزویک که در آنها آموزش تا 18 سالگی اجباری است) و دانش آموزان تا سطح 12 درمدارس ابتدایی و متوسطه آموزش می‌بینند. مدارس خصوصی و عمومی در سراسر کشور وجود دارند و اکثر مدارس ابتدایی و دبیرستان‌ها “عمومی” و به عبارتی رایگان هستند. ولی والدین باید مبلغی بین ۵ تا ۱۰۰ دلار در هر ترم به عنوان هزینه های دانش آموز (student fee) برای کلاسهای فوق برنامه مثل موسیقی یا کلاسهای هنری بپردازد.

سال تحصیلی مدارس معمولا از اواخر ماه آگوست یا اوایل سپتامبر آغاز و تا اواخر یا نیمه ژوئن ادامه دارد. اغلب ایالت‌ها و نواحی برنامه پیش دبستانی برای آماده کردن دانش‌آموزان کلاس اول دبستان تدارک دیده‌اند. تحصیلات ابتدایی از سطح 1 تا سطح 6 یا 8 را شامل می‌شود و دانش‌آموزان تحصیلات خود را تا سطح 12 در دبیرستان ادامه می‌دهند. ساکنین کانادا پس از دریافت دیپلم دبیرستان می‌توانند در دانشگاه‌ها و یا کالج‌های کانادا ادامه تحصیل دهند که البته ادامه تحصیل در این مراکز رایگان نبوده و دانش‌آموز بایستی شهریه مربوط به دانشگاه یا کالج مورد نظر را بپردازد. سال تحصیلی دانشگاهی به طور معمول از اواخر آگوست یا اوایل سپتامبر آغاز و تا پایان ماه آوریل ادامه می‌یابد.

کالج ها و دانشگاههای کانادا ، شرایط ورود بسیار مختلفی دارند. عموما هرچه قدر دانشگاه بهتر ( معتبرتر) باشد شرایط ورود سنگین تر است. تمام دانشجویان خارجی برای ورود به دانشگاه نیاز به ارایه نتیجه امتحانات زبان نظیر   TOEFL و IELTS را دارند.

همچنین سایتهای کامپیوتری زیادی وجود دارند که اطلاعاتی را در مورد دانشگاهها و کالج های کانادا در دسترس قرار می دهند. مثل :

www.aucc.ca/canadian-universities/

http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_universities_in_Canada

http://www.canadian-universities.net

http://www.cicic.ca/422/Directory_of_Universities__Colleges_and_Schools_in_Canada.canada

www.looksmart.com

www.schoolfinder.com

تاریخ کانادا

نام کانادا از کلمه قدیمی Kanata به معنی «دهکده» و یا «سرپناه» می‌آید. آثار بدست آمده از زندگی نخستین بومیان کانادایی که در بخشی از این کشور به مدت طولانی ساکن بودند و نیز بررسی‌های باستانشناسی در شمالی ترین بخش کشور یعنی یوکان نشان می دهد که زندگی در آنجا به ۲۶۵۰۰ سال پیش و در جنوبی ترین بخش به ۹۵۰۰ سال پیش برمی گردد.

در سال ۱۴۹۷ میلادی، جان کابوت پس از رسیدن به سواحل نیوفاندلند، یک مستعمره بریتانیایی ایجاد کرد. حدود ۴۰ سال بعد، ژاک کارتیه به دهانه رود سنت لورنس (در نزدیکی شهر مونترال) قدم گذاشته و مستعمره‌ای فرانسوی بنا نهاد. از آن پس، مهاجران بریتانیایی بیشتر در سواحل دریا و خلیج هادسن مستقر شدند، در حالی که فرانسویان بیشتر به سوی مناطق داخلی کانادا روان شدند.

در سال 1783 با قرارداد پاریس مرز مشترک کانادا و آمریکا تعیین گردید که خط مرزی تعیین شده از آتلانتیک تا دریاچه چوب ها کشیده می شد. کنفرانس شارلوت تاون، کنفرانسی بود که در سپتامبر 1864 در شارلوت تاون (مرکز ایالت پرنس ادوارد آیلند) با شرکت نمایندگان ایالت های کانادا، پرنس ادوارد آیلند، نوااسکشا و نیوبرونزویک تشکیل گردید و اساس بوجود آمدن کانادا (به صورتی که اکنون وجود دارد) را بنیاد گذارد. هیات های نمایندگی شرکت کننده در کنفرانس موافقت کردند که فدراسیونی از ایالت های کانادا و سواحل شرقی (نوااسکوشا، پرنس ادوارد آیلند و نیوفانلند) بهترین حالتی است که منافع همگی را تامین خواهد کرد. بنابراین پس از دومین کنفرانس که در اکتبر 1864 در کبک برگزار کردند، برای کسب نتیجه قطعی و تعیین جزییات در سال 1866 در لندن گرد هم آمدند.
در این گردهمائی مقرر شد که کنترل مسائل دفاعی ، بازرگانی و سایر مواردی مربوط به منافع ملی، به عهده دولت فدرال باشد و دولت های ایالتی قدرت رسیدگی و کنترل مسائل و مطالب محلی خود نظیر راه ها ، آموزش و … را داشته باشند.

دولت انگلستان از این موافقت نامه استقبال کرد و در مارس 1867 قانونی جهت انجام این کار تصویب نمود که قانون شمال آمریکای شمالی نامیده شد. در اول جولای 1867 چهار ایالت نووا اسکوشا، نیوبرانزویک ، انتاریو و کبک بر اساس توافق انجام شده در قانون مزبور، متحد شده و حکومت کانادا را تاسیس کردند و جان مک دونالد بعنوان اولین نخست وزیر انتخاب شد.

فرهنگ و شیوه زندگی در کانادا

کانادا  با داشتن فقط ۳۳ میلیون جمعیت یکی از کم جمعیت ترین کشور های دنیا در مقایسه با وسعت آن به حساب می آید. در این کشور بیش از ۲۰۰ فرهنگ مختلف وجود دارد و قانون چندگانگی فرهنگی کانادا (the Canadian Multiculturalism Act) این چندگانگی را به رسمیت شناخته و از آن حمایت می‌کند. در این قانون تصریح شده است که تمام کانادایی‌ها از حق حفظ و گسترش میراث فرهنگی خود برخوردارند. زنان، مردان، کودکان، و سالمندان همگی در کانادا محترم بوده و کانادایی‌ها ارزش‌هایی همچون مساوات افراد، محترم بودن همه افراد جامعه، کار با یکدیگر و کمک به یکدیگر، تلاش برای ایجاد روابط دوستانه، و نیز تبدیل کانادا به جامعه‌ای نیکوکار، دوست داشتنی، و ایمن برای زندگی را باور داشته و ارج می‌نهند. کار داوطلبانه و کمک به دیگران ارزش اخلاقی بسیار مهمی در کانادا محسوب شده و میلیون‌ها داوطلب (volunteers)، افرادی که بدون چشم داشت مالی به دیگران کمک می‌کنند، در گروه‌ها و جوامع مختلف مشغول کار در پروژه‌های محلی هستند.

با توجه به وجود فرهنگ های مختلف در این  کشور، کانادا یکی از بهترین منطقه های دنیا برای مهاجرین طلقی می شود. نزدیک به نیمی از جمعیت کشور کانادا از کشورهایی به غیر از انگلیس و فرانسه می آیند.

اشتغال در کانادا

Service Canada Centres”” در بیش از 320 دفتردر سراسر کشور کانادا اقدام به ارائه مشاوره رایگان به تازه واردین جهت یافتن شغل مناسب می نماید. این مراکز ، اطلاعاتی جدید در مورد بازار کار به شما ارائه می دهند و به شما کمک می کنند تا مشاغل و فرصت های شغلی مورد درخواست ، مهارت های مورد نیاز و نحوه گذراندن دوره های تعلیمات و خدمات مورد نیاز آن مشاغل را برای یافتن کار بیابید.  دقت داشته باشید که برخی از گروههای شغلی مانند گروه پزشکی یا گروه حسابداری و مالی نیازمند کسب مجوز و یا گذراندن دورههای اجباری قبل از شروع به کار در کانادا هستند. لذا قبل از ورود به کانادا درباره شرایط حرفه ای خود تحقیقات کامل را انجام دهید و اگر امکان آن را دارید برای کسب مجوزهای لازم اقدام کنید.

http://www.workingincanada.gc.ca/service_centers-eng.do?area=25565&lang=eng&noc=7421&backurl=%2Freport-eng.do%3Farea%3D25565%26lang%3Deng%26noc%3D8241

http://www.workingincanada.gc.ca/home-eng.do?lang=eng

http://www.canadahrcentre.com

http://www.hrsdc.gc.ca/eng/home.shtml

http://www.jobbank.gc.ca/intro-eng.aspx

http://jobs-emplois.gc.ca/index-eng.htm

http://www.monster.ca

http://www.jobs.ca

http://www.workopolis.com/EN/job-search/workopolice-jobs?ak=workopolice&lg=en

http://www.bcjobs.ca

مسکن در کانادا

هنگام ورود به کانادا ، ممکن است لازم باشد پیش از نقل مکان به خانه ای دائمی ، یا درحالیکه منتظر رسیدن اثاث منزل خود هستید ، برای مدتی در مسکن موقت سکنی گزینید. انتخاب محلی مناسب برای زیستن به عوامل مختلفی بستگی دارد ، از جمله اینکه آیا مجرد هستید یا متاهل و همراه خانواده ؛ آیا رانندگی می کنید یا به حمل و نقل عمومی وابسته هستید؛ و می خواهید محل زندگی تان تا چه اندازه به محل کار ، مدرسه ، مسیرهای اتوبوس مراکز خرید و سایر تسهیلات محلی نزدیک باشد. بهتر است هنگام ورود اقامتگاههایی را انتخاب کنید که می توان آنها را به صورت ماهیانه اجاره کرد و مبله هستند( شامل تمام وسایل خانه به جز ماشین لباسشوئی و خشک کن که به صورت عمومی در دسترس ساکنان می باشند. ). به این ترتیب زمان کافی خواهید داشت که با ساکنان محلی صحبت کنید و جوامع محلی مختلف را وارسی نمائید و سپس برای دراز مدت تصمیم بگیرید. در اکثر شهرها متوسط کرایه ماهیانه اجاره یک آپارتمان کوچک حدود ۹۰۰ دلار ، برای خانه های شهری( از یک دیوار به خانه مجاور متصل هستند) تقریبا ۱۱۰۰ دلار و برای خانه ای مستقل ، بیش از ۱۵۰۰ دلار است. در مناطق مرکزی شهرهای بزرگ ( مثل تورونتو ، ونکوور و مونترال) ممکن است کرایه ماهیانه یک آپارتمان کوچک بیش از ۲۰۰۰ دلار باشد.

http://www.rentcanada.com/

http://www.gottarent.com/

http://www.apartmentscanada.com/

به شما توصیه می کنیم که پس از اطمینان کامل از محل زندگی خود در کانادا، اقدام به خرید مسکن بکنید. چرا که جا به جایی و یا فسخ قراردادهای خرید ملک در کانادا هزینه های سنگینی به دنبال دارد. برای یافتن مسکن مورد مسکن ماسب و آگاهی نرخ مسکن در کانادا می توانید به سایت زیر مراجعه کنید. در ضمن حتما جهت خرید ملک و دریافت وام مسکن از متخصصین ذی صلاح و مورد اطمینان در این امر یاری بگیرید و به اشخاص سودجو و دلالان اعتماد نکنید.

http://www.realtor.ca/splash.aspx

http://www.realtor.ca/StaticPage.aspx?f=Buying

مهاجرت به کانادا:

کانادا سالانه با بیش از ۳۰۰٫۰۰۰ مهاجر جدید یکی از مهاجر پذیر ترین کشورهای دنیا می باشد. روش های بسیاری برای مهاجرت به کانادا و اخذ اقامت دائم این کشور وجود دارد. شما می توانید با مراجعه به بخش «روش های مهاجرت به کانادا» به این اطلاعات دسترسی پیدا نمایید.

شهروندی کانادا:

کسانی که با ویزای اقامت دائم کانادا به این کشور مهاجرت نموده‌ و کارت اقامت دائم (PR Card) دریافت کرده‌اند برای اینکه بتوانند کارت اقامت دائم خود را، که پنج سال اعتبار دارد، تمدید کنند باید طی پنج سال حداقل به مدت دو سال در کانادا سکونت و حضور فیزیکی داشته باشند. یک مقیم دائم کانادا در صورتی که واجد شرایط باشد می‌تواند برای کسب شهروندی کانادا (Citizenship) نیز اقدام کند. البته كسب تابعیت كانادا براى مهاجران اين كشور اجبارى نيست و تا زمانى كه بخواهند مى‏توانند به صورت مهاجر در اين كشور زندگى كنند مشروط به اينكه وضعيت اقامت قانونى خود را در كانادا حفظ و قوانين کانادا را رعايت نمايند.

یک مقیم دائم برای آنکه بتواند شهروند کانادا شود و درخواست تابعیت کانادایی بدهد باید واجد شرایط خاصی به شرح زیر باشد:

سن متقاضی شهروندی یا اصطلاحا سیتی‌زنی کانادا نباید کمتر از ۱۸ سال باشد و باید حداقل چهار سال حضور فیزیکی خود در کانادا طی شش سال قبل از زمان ارائه درخواست را به اثبات برساند. والدین می‌توانند برای فرزندان یا فرزندخواندگان زیر ۱۸ سال خود جهت کسب شهروندی اقدام کنند. متقاضی شهروندی علاوه بر شرایط فوق باید آزمون یا مصاحبه‌ مخصوص اخذ شهروندی را نیز پشت سر بگذارد. كودكان زير ۱۸ سال و بزرگسالان بالاى ۵۴ سال نيازى به شرکت در آزمون ندارند و از دادن امتحان معاف هستند. در آزمون یا مصاحبه شهروندی سؤالاتی در زمینه تاریخ، جغرافیا، حقوق و وظایف شهروندی، سیستم حکومتی کانادا و انتخابات سراسری در این کشور پرسیده می‌شود و از این طریق دانش عموم متقاضی در مورد کانادا مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. سوالات به زبان انگلیسی یا فرانسه است و طبیعتاً آشنایی با یکی از این زبان‌ها در حدی که بتوان سؤالات را درک نموده و به آنها پاسخ داد برای قبولی در آزمون لازم است. در ضمن افراد زیر 18 و بالای 54 از ارایه مدارک زبان معاف هستند.

استانهای کانادا

آلبرتا (Alberta):

آلبرتا غربی ترین مکان در بین سه استان فلاتی (Prairie Provinces) شکل کانادا می‌باشد. آلبرتا با رشدی پر سرعت و جمعیتی بالغ بر ۳٫۳ میلیون نفر به عنوان استان انرژی شناخته شده‌است. اکثر جمعیت این منطقه در دو شهر بزرگ این استان، ادمونتون (که مرکز این استان است) و کالگری با جمعیت هر کدام بالای یک میلیون نفر واقع شده‌اند. آلبرتا با وجود پیشرو بودن در زمینه صنعت نفت و گاز در جهان، همچنان پذیرای صنایع متفاوت و در حال رشد و همچنین خدمات اقتصادی می‌باشد. با کمک فرصت‌هایی که توسط این اقتصاد در حال رشد ارائه شده‌است، آلبرتا به یکی از مهمترین مقصدها برای مهاجران به کانادا تبدیل شده‌است. امروزه آلبرتا بدون شک دارای شکوفاترین اقتصاد استانی در کانادا می‌باشد و در سطح جهانی به ارائه کیفیت بالای زندگی شناخته شده‌است.

تاریخچه آلبرتا:

آلبرتا در سال ۱۹۰۵ به عنوان استانی مجزا به اتحادیه کانادا پیوست. این استان نام خود را از چهارمین دختر ملکه ویکتوریا برگرفته‌است. قبل از اینکه به شرایط استانی برسد، آلبرتا به عنوان منطقه‌ای از مناطق شمال-غرب تحت کنترل بود. تا سال ۱۸۶۸، مناطق این استان به همراه دیگر مناطق بزرگ که امروزه کانادا را شکل می‌دهند تحت کنترل شرکت Hudson’s Bay کانادا بوده‌اند.

قبل از رسیدن مهاجران اروپایی در سال ۱۷۰۰، اولین مردم بومی نزدیک به ۸۰۰۰ سال در این منطقه زندگی می‌کردند. خیلی از این مردم بومی توسط مهاجران اروپایی جا به جا شدند، اما در عین حال اجتماعات بومی باقی ماندند و در حال حاضر نقش بسیار مهمی را در تاریخ آلبرتا بازی می‌کنند. آلبرتا به عنوان یک استان به همراه همسایه شرقی خود، ساسکاچوان، در سال ۱۹۰۵ به اتحادیه کانادا پیوست. آلبرتا از لحاظ کشاورزی و تولیدات معدن در بالاترین رده قرار دارد. این استان به شدت تحت تاثیر قحطی در سال ۱۹۲۰ قرار گرفت اما با برنامه‌های قوی دولت از این شرایط خارج شد. جهش اقتصادی صنعت نفت و گاز که به شدت باعث سودآوری برای این استان در این روزها شده‌است، در سال ۱۹۴۷ آغاز شد. با کمک موفقیتی که از ثروت‌های طبیعی نصیب این استان شد، آلبرتا موفق به سرمایه گذاری بر اقتصاد و نظام آموزشی خود شد و توانست اقتصادی مدرن و شکوفا که امروزه در این استان در جریان است را به وجود بیاورد.

 فرهنگ آلبرتا:

آلبرتا فرهنگی منحصر به فرد و پر جنب و جوش دارد که توسط مهاجران شکل گرفته‌است. در کل این استان به خصوص شهرهای ادمونتون و کالگری از فرهنگ‌ها، غذاها، موسیقی و هنر اجتماعاتی از سرتاسر دنیا برخوردار هستند. برای مثال یکی از این موارد فرهنگ مهاجران برای نمایش عمومی در کالگری، Carifest است؛ جشن سالیانه فرهنگی کارائیبی‌ها در این استان.

با آمیخته شدن فرهنگ تمام این اجتماعات گوناگون، شهرهای آلبرتا همگی بین‌المللی شده‌اند. در سال ۱۹۸۸، شهر کالگری با میزبانی مسابقات المپیک زمستانی خود را به معرض نمایش دنیا قرار داد. ادمونتون برای فستیوال‌های معروف خود، به خصوص قستیوال Edmonton Fringe، که در نوع خود بعد از فستیوال Edinburgh بزرگترین می‌باشد، شناخته شده‌است. ادمونتون همچنین برای «بازار غربی ادمونتون»، بزرگترین بازار سربسته دنیا، شناخته شده‌است.

فرهنگ آلبرتا همچنین تا حدودی تحت تاثیر تاریخ خود از مهاجران اولیه و کشاورزی سنتی فراگرفته‌است. بهترین مثال از این «فرهنگ کابویی»، فستیوالی در کالگری به نام Stampede است که برنامه‌هایی نظیر گاو بازی و طناب بازی را شامل می‌شود. فستیوال Stampede به همراه جشن‌های کناره خود سالیانه نزدیک به ۱٫۲ میلیون گردشگر را به کالگری جذب می‌کند.

جمعیت آلبرتا:

این استان با داشتن 3/3 میلیون نفر جمعیت یک دهم جمعیت کل کانادا را در خود جای داده است. در حدود یک سوم جمعیت در دو شهر اصلی ادمونتون (Edmonton) و کلگری (Calgary) سکونت دارند (بالغ بر یک میلیون در هر شهر). مابقی در شهرهای Red Deer (حدودا 83,000نفر)، Lethbridge (حدودا 75,000 نفر)، Medicine Hat (حدودا 59,000 نفر) و Grand Prairie (حدودا 47,000 نفر) ساکن می باشند. در کل 80 درصد جمعیت استان در مناطق شهری سکونت دارند.

مهاجرت نقش مهمی در شکل گیری این استان داشته است. ریشه اصلی اکثریت ساکنین استان به دلیل مهاجرت های اولیه به انگلیسی ها ، آلمانی ها، ایرلندی ها، اوکراینی ها و فرانسوی ها مربوط می شود. اقوام زیادی با ریشه های آسیایی و چینی در این استان دیده می شوند. این استان با داشتن سطح بالای مهاجر روز به روز دارای فرهنگی متنوع تر می شود.

دین اکثریت ساکنین استان مسیحی می باشد، البته بیشتر ساکنین آن در حدود 44 درصد سکولار می باشند و در هیچ مکان مذهبی عبادت نمی کنند. اقوام مسلمانان، هندو، سیک، یهودی و بودایی نیز در این استان زندگی می کنند. قدیمی ترین مسجد در آمریکای شمالی در شهر ادمونتون (Edmonton) واقع است

اقتصاد و اشتغال در آلبرتا:

بعد از گذشت یک دهه نرخ بالای رشد، آلبرتا همچنان آمادگی خود برای توسعه اقتصادی را حفظ کرده‌است. اقتصاد آلبرتا توسط صنعت انرژی در حال انفجار خود یکی از اشتغالزاترین بخش‌ها در در کانادا است. صنعت انرژی در این استان بیش از ۲۷۵،۰۰۰ شغل به صورت مستقیم و غیر مستقیم ایجاد کرده‌است. انتظار می‌رود که این بخش همچنان با پیشرفت تکنولوژی و توسعه هر چه بیشتر سواحل نفتی در شمال این استان، توسعه یابد. نرخ بالای رشد اقتصادی آلبرتا فقط محدود به صنایع انرژی نیست بلکه این استان از تنوع بالای اقتصادی نیز برخوردار است. صنایع تولیدی در آلبرتا در دهه گذشته دو برابر شده‌است و خلاقیت، صنایع جدید را ترغیب به کار می‌کند که این مورد باعث تبدیل شدن آلبرتا به رقیبی قدرتمند در بازارهای جهانی شده‌است. به جز صنعت نفت و گاز، صنعت جنگلداری در این استان با ارزش سالیانه ۴ میلیارد دلار نیز بسیار مهم می‌باشد. آلبرتا همچنان به صورت سنتی مکانی برای کشاورزی و دامداری در ابعاد بزرگ بوده‌است که این مسئله تاثیر بسیار مهمی در صنعت و فرهنگ این منطقه می‌گذارد.

آلبرتا با توجه به توسعه پر سرعت اقتصادی خود، یکی از بهترین مکان‌ها برای کاریابی است. آلبرتا دارای پایین ترین نرخ بیکاری با رقم ۳٫۹٪ می‌باشد، که این رقم پایین تر از رقم میانگین کانادا یعنی ۶٫۸٪ می‌باشد. زمانیکه این نرخ پایین بیکاری با نرخ پایین تولید جمعیت و نرخ رکورد دار اشتغالزایی جمع زده شود، نتیجه نشانگر تعداد بالای شغل برای مهاجران می‌باشد. در سالهای اخیر، این استان تعداد مهاجران دائم خود را در کنار کارکنان خارجی موقت افزایش داده اما همچنان نرخ بیکاری در حال کاهش است. تحقیق‌های بین‌المللی نشان می‌دهد که کالگری و ادمونتون در بین بهترین شهرهای جهان برای کار کردن قرار دارند. در کنار تعداد بالای فرصت‌های شغلی، مردم از کار کردن در آلبرتا به خاطر سطح بالای زندگی در این منطقه، لذت می‌برند.

سطح زندگی درآلبرتا:

بدلیل نرخ پایین بیکاری در آلبرتا، متوسط درآمد این استان بالاتر از نقاط دیگر کانادا می‌باشد. حداقل دستمزد در این استان بالاتر از متوسط درآمد در کانادا است(۹ $ در ساعت). نکته جالب تر اینکه درآمد خانواده در این استان در حدود ۶۱۰۰۰ دلار در سال است که نسبت به استان‌های دیگر در رتبه اول قرار دارد.

مالیات بر درآمد این استان با توجه به وجود منابع طبیعی سرشار کمترین مقدار مالیات در کانادا می‌باشد. خانواده‌ای با دو درآمد (۶۰٬۰۰۰$) و دو فرزند در آلبرتا ۳٬۵۸۳ $ از نیوفاندلند و لابرادور و ۹۹۰ $ از آنتاریو کمتر مالیات پرداخت می‌کند. دلیل پایین بودن مالیات به سیستم مالیاتی واحد با نرخ پایین بر می‌گردد. این سیستم شامل بالاترین معافیت‌های پایه‌ای و خانواده‌ای در استان، رقم مالیات عمومی بر فروش، پایین ترین نرخ بنزین و گازوئیل، و مالیات بر املاک می‌باشد. تمام این‌ها بدین معنی است که با دادن مالیات کمتر پول بیشتری جهت مصرف خانواده باقی می‌ماند.

محیط زیست این استان بسیار امن می‌باشد که آنرا محل مناسبی برای زندگی خانوادگی می‌سازد. این استان با داشتن کوه‌های راکی و جنگلهای زیبا، یکی از استان‌های دلپذیر در کانادا می‌باشد. استاندارد زندگی در آلبرتا اصلی ترین علتی است که مهاجران را به سمت خود می‌کشد.

مسکن در آلبرتا:

آلبرتا دارای یکی از ارزان قیمت ترین بازارهای مسکن در بین شهرهای اصلی کانادا می‌باشد. میزان بالای مهاجرت به این استان و همچنین افزایش درآمد برای ساکنان آلبرتا موجب به وجود آمدن موجی از تقاضاها شده و منجر به افزایش قیمتها شده‌است، اما همچنان این استان محلی مقرون به صرفه برای خرید و یا اجاره مسکن باقیمانده‌است. با سرعت بخشیدن به تولید خانه‌های جدید توسط خانه سازان در این منطقه، انتظار می‌رود که هزینه مسکن در چند سال آینده کاهش پیدا کند.

میانگین قیمت خانه در آلبرتا تقریباً بین ۳۸٪ تا ۴۸٪ پایین تر از تورنتو و ونکوور است.(ادمونتون ۱۷۶،۶۱۰ دلار؛ کالگری ۲۲۲،۸۶۰ دلار). به طور کلی هزینه‌ای که بابت مسکن از درآمد پرداخت می‌شود، پایین تر از میانگین کانادا است و بین ۱۸ تا ۲۸ درصد متغیر بوده که رابطه‌ای مستقیم با نوع مسکن دارد.

آموزش در آلبرتا:

آلبرتا دارای سیستم تحصیلاتی معروف و مشهوری است، از مهد کودک تا دانشگاه و تحقیقات پیشرو جهانی در این استان انجام می‌شود. در کانادا، تمام شهروندان و ساکنان دائم زیر ۲۰ سال توانایی تحصیل رایگان را تا انتهای دبیرستان از طریق مدرسه‌های همگانی را دارا می‌باشند. زمانیکه شما به آلبرتا می‌آیید، فرزندان شما گزینه‌های فراوانی را برای انتخاب مدرسه در اختیار دارند، مدارسی که همگی رایگان هستند و از هزینه‌های مالیاتی تأمین می‌شوند. گذشته از سیستم اصلی مدارس همگانی، تعدادی مدارس فرانسوی زبان که مشغول آموزش به زبان فرانسوی هستند و همچنین مدارس کاتولیک نیز وجود دارند. آلبرتا همچنین مدارس جدیدی همانند مدارس آنلاین/مجازی را نیز به عنوان انتخاب‌های دیگری برای آموزش فرزندان ارائه می‌دهد. بعضی از پدر و مادران تصمیم می‌گیرند که فرزند خود را در این استان به مدارس خصوصی بفرستند، اما به صورت کلی اکثراً از مدارس عمومی استفاده می‌کنند به خاطر کیفیت بالای این مدارس.

نظام آموزش تحصیلات عالیه آلبرتا، سرمایه گذاری عام، دارای ۲۴ موسسه، شامل چهار دانشگاه با بیش از ۱۰۴،۵۰۰ دانشجوی پاره وقت یا تمام وقت در مجموع می‌باشد. سرانه مخارج هر دانشجو برای تحصیلات ابتدایی در این استان در میان بالاترین‌ها در کانادا می‌باشد. آلبرتایی‌ها به طور متوسط سالیانه ۵۰۰۰ دلار برای تحصیلات عالیه هزینه می‌کنند. این رقم در میان بالاترین‌ها در کانادا است. با این حال دولت برنامه‌های زیادی را برای کمک به خانواده‌ها در جهت هزینه‌های فرزندان، بعد از اتمام دبیرستان به اجرا در آورده‌است. در سال ۲۰۰۵، برنامه آموزشی صد ساله آلبرتا شکل گرفت و به مرحله اجرا گذاشته شد. این برنامه به تمام افراد مقیمی که از سال ۲۰۰۵ به بعد در آلبرتا دنیا آمده‌اند ۵۰۰ دلار کمک خواهد کرد. این برنامه به والدین با ارائه مشوق‌هایی برای شروع و ذخیره سازی پول، برای تحصیلات عالیه فرزندان خود، با سرعت هر چه بیشتر کمک می‌کند. در سال ۲۰۰۴، مبلغ کلی کمک‌های آلبرتا به دانشجویان به رقم ۴۳۹ میلیون دلار رسیده‌است.

بهداشت و درمان آلبرتا:

طبق قوانین کانادا، تمام استان‌ها و مناطق باید نظام بهداشت و درمان عمومی و سراسری را به تمام شهروندان قانونی کانادا ارائه کنند. در نتیجه، اکثر خدمات پایه‌ای بهداشت و درمان در کانادا بدون هزینه‌های مستقیم برای شهروندان خواهد بود. جراحی‌هایی که موارد انتخابی هستند و تاثیری در حیات ندارند (همانند، جراحی‌های زیبایی و تعدادی از جراحی‌های دندان پزشکی) به صورت کلی تحت پوشش دولت نیستند، اما لیست خدمات تحت پوشش دولت استان به استان متفاوت می‌باشد. آلبرتا، همانند بقیه استان‌های کانادا، دارای نظام خدمات درمانی سراسری و عمومی می‌باشد. سالیانه رقم تقریبی ۳۵۰۰ دلار به ازاء هر نفر در این استان برای خدمات درمانی هزینه می‌شود، که از بالاترین‌ها در کانادا می‌باشد.

دولت آلبرتا

دولت کانادا به صورت یک سیستم فدرال عمل می‌کند، فقط کنترل برخی از امور متعلق به دولت ملی در اتاوا می‌باشد و بقیه موارد تحت کنترل دولت‌های استانی است. استان آلبرتا خود دارای مجلس منتخب دموکراتیک (معروف به مجلس قانون گذاری آلبرتا) است که در مرکز استان یعنی شهر ادمونتون قرار گرفته‌است. دولت فعلی استان که در دسامبر ۲۰۰۶ سوگند یاد کرد از حزب محافظه کار آلبرتا، به رهبری Ed Stelmach تشکیل شده‌است. نخست وزیر Stelmach جایگزین نخست وزیر قبلی Ralph Klein، که در میان انتخابات پس از ۱۰ سال رهبری آلبرتا کناره گیری کرد، شده‌است. همانند دیگر استان‌های کانادا، آلبرتا کنترل گسترده‌ای بر سلامت، آموزش و پرورش و سایر خدمات خود دارد. با کمک منابع طبیعی غنی در این استان، دولت آلبرتا قادر به ارائه خدماتی با کیفیت بالا می‌باشد در عین حالی که جمع آوری مالیات‌ها در پایین ترین سطح خود در کانادا می‌باشد.

شهرهای اصلی آلبرتا

کلگری (Calgary) بزرگترین شهر اَلبرتا و پنجمین شهر بزرگ در کانادا می‌باشد. همچنین کَلگِری جزء شهرهایی با سرعت بالای رشد است؛ رشد نزدیک به ۱۶ درصد بین سالهای ۱۹۹۶ و ۲۰۰۱. این شهر خانه مردمی چند فرهنگی و متفاوت است. در حالیکه اکثر مردم کلگری ریشه‌شان به اروپایی‌ها باز می‌گردد، افرادی از سرتاسر دنیا در این شهر زندگی می‌کنند. تعداد قابل ذکری از جمعیت، اجتماعات چینی-کانادایی (۶٪ از کالگری) و آسیای جنوبی (۴٫۲٪)هستند. همچنین اجتماعات نسبتاً بزرگ و متفاوت دیگری که به سرعت در حال رشد هستند همانند Aboriginal، Filipino و آمریکای لاتینی‌ها نیز در این منطقه وجود دارند.

صنعت این شهر بر روی صنعت نفت و گاز، بنگاه‌های خدماتی و صنایعی با تکنولوژی‌های بالا بنا شده‌است. مراکز اصلی بعضی از شرکت‌هایی که در این منطقه قرار گرفته‌اند عبارتند از: Canadian Pacific Railway، Imperial Oil، EnCanaو Petro-Canada. همچنان که شهر به رشد خود ادامه می‌دهد، شرکت‌های چند ملیتی بیشتر و بیشتری دفاتر خود را در این شهر افتتاح کرده‌اند، که این نشانگر پیشرفت چشمگیر اقتصادی جهانی در کلگری است.

کلگری به صورتی جهانی برای ترکیبی از کیفیت بالای زندگی و پیشرفت اقتصادی شناخته می‌شود. گزارشی در سال ۲۰۰۷ توسط مجله «فربس» کلگری را به عنوان تمیز ترین شهر دنیا انتخاب کرد، در حالیکه گزارش‌های Mercer Consulting و مجله The Economist نیز رتبه بسیار بالایی به این شهر برای کیفیت بالای زندگی داده‌است (بیست و پنجم و دهم جهان به ترتیب). این شهر جهانی خصیصه‌ای چند فرهنگی دارد و نقش میزبانی بازیهای زمستانی المپیک سال ۱۹۸۸ را داشته‌است؛ ادامه این اعتبارات افتخار آمیز برای این شهر نقش موثری برای جلب تازه واردان در هر سال ایفا می‌کند.

ادمونتون (Edmonton) مرکز استان آلبرتا و ششمین شهر بزرگ کانادا، مقداری کوچکتر از کلگری است. در حالیکه این شهر جمعیتی بالغ بر ۱ میلیون نفر را داراست، شهر جمعیت بسیار کمی را نسبت به مساحت خود، ۶۴۸ کیلومتر مربع، پوشش داده‌است. این زمین بزرگ به شهر اجازه داده‌است که مساحت بالایی از فضاهای سبز، که جذابیتی برای شهر به شمار می‌رود را دارا باشد. دره رودخانه‌ای ادمنتون بیست برابر بزرگ تر از پارک مرکزی نیویورک می‌باشد.

زمانی که ادمنتون جمعیتی زیر ۱۰ هزار نفر داشت و تبدیل به مرکز استان جدید اَلبرتا شد در سال ۱۹۰۵، از سال‌ها قبل، شکوفایی صنعت نفت در اواخر ۱۹۴۰، شروع به پیشرفتی متناوب کرد. زمانی که شهر در طول دهه ۱۹۸۰ تا اوایل ۱۹۹۰ دچار رکود اقتصادی شد، شهر همچنان به رشد و نوسازی خود ادامه داد. امروزه شهر با داشتن شرکت‌هایی همچون IBM، TELUS، Dell و جنرال الکتریک شاه راه صنعتی قوی شده‌است. این شرکت‌ها با بازگشایی دفاتر مرکزی خود در این شهر به بالا ماندن رتبه ادمونتون در میان شهرهای برتر دنیا از لحاظ تحقیقات کمک می‌کنند

آنتاریو (Ontario)

آنتاریو (Ontario) جذاب ترین مقصد برای مهاجران به حساب می آید. این استان پرجمعیت ترین استان کشور کانادا و محل سکونت بیش از 13 میلیون شهروند کانادایی به شمار می رود. مرکز استان انتاریو شهر تورنتو (Toronto) است، که جمعیت 5.3 میلیونی آن، این شهر را تبدیل به بزرگترین شهر کانادا کرده است. همچنین این شهر مرکز مالی و محل معاملات بورس در کشور می باشد. تقریبا نیمی از افراد ساکن در تورنتو متولد کشورهای دیگر میباشند، و این شهر از این لحاظ که بیشترین فرهنگها را در خود جای داده رتبه اول در دنیا را به خود اختصاص داده است. از دیگر شهر های انتاریو شهر اتاوا (Ottawa) است که مرکز ادارات دولتی و پایتخت کشور کانادا به شمار می آید و در جنوب شرقی استان واقع شده است. از دیگر شهرهای مهم این استان می توان به لندن ، تاندر بی ، همیلتون ، کینگ استون و سادبری اشاره کرد. با وجود آنکه انتاریو مرکز اقتصادی کشور به حساب می آید در عین حال این استان از لحاظ تنوع منابع طبیعی نیز شهره است ، این منابع شامل جنگلهای وسیع ، پارک های زیبای حفاظت شده ، 4 دریاچه از 5 دریاچه بزرگ کشور و آبشار نیاگارا است که البته شهرت جهانی دارد . تکمیل کننده این تنوع طبیعی ، تنوع فرهنگی است ،که محصول مهاجرت گسترده به جامعه ایست که همزیستی و تحمل بین فرهنگها را در خود پرورده است . شهر های انتاریو بسیاری از هنرمندان ، گردشگران و نخبه گان را از سراسر جهان بسوی خود جلب کرده و موجبات تولید ثروت و علم را در این سرزمین فراهم آورده اند . به دلیل دارا بودن جمعیت بالای افراد خارجی در تورنتو، احساس جهان متمرکز شده در یک منطقه، در این شهر ملموس است.

تاریخچه انتاریو

انتاریو یکی از 4 استان اصلی بود که در معاهده 1867 کانادا به هم پیوستند . نام اصلی استان ” کانادای بالا ” بوده (با توجه به اینکه ” کانادای پایین ” نیز در آن دوران وجود داشته که امروز کبک خوانده می شود ). نام استان از دریاچه انتاریو گرفته شده است ، که خود این نام نیز در زبان هورن Huron به معنای دریاچه بزرگ می باشد . از آنجائیکه این استان یکی از اولین مناطق صنعتی در کانادا به شمار می آید ، محل قدیمی ترین شرکتهای کانادایی نیز هست . تاریخچه انتاریو توسط مهاجرانی ساخته شده است که ابتدا با قایق ، سپس با قطار و سرانجام با هواپیما برای آباد کردن این استان وارد آن شده اند . حتی پیش از بوجود آمدن کانادا مهاجران برای شروع یک زندگی جدید وارد آن شده بودند و امروز بجز حدود 2.5 درصد جمعیت انتاریو ، ما بقی اهالی انتاریو از نسل همان مهاجران می باشند. با ورود موج جدید مهاجران از مناطق مختلف جهان طی دوران مختلف هریک از آنها تاثیرات فرهنگی خود را بر فرهنگ این استان برجای گذارده اند .

فرهنگ انتاریو

با وجود فرهنگهای مختلف که از سرتاسر دنیا به این استان کوچ کرده اند ، انتاریو یکی از غنی ترین مناطق دنیا از لحاظ تنوع فرهنگی به شمار می آید . حتی در شهرهای بزرگتر مثل اتاوا و تورنتو که در قلب انتاریو قرار دارند شاهد جوامع متنوع فرهنگی هستیم ،تا جائیکه هر تازه واردی به این شهر با وجود زندگی کردن در کنار دیگر فرهنگها احساس غریبی و بیگانگی نخواهد کرد. انتاریو از لحاظ دارا بودن فضای دوستانه شهرت جهانی دارد. از لحاظ رویدادهای مهم فرهنگی ، علمی و ورزشی انتاریو جایگاه ویژه خود را در بین جوامع جهان یافته است. به عنوان مثال جشنواره بین المللی فیلم تورنتو است که تمام چهره های مطرح این رشته را به این شهر می کشاند و بسیاری از بهترین فیلمسازان جهان اولین نمایش کارهای خود را به تماشاگران این شهر ارائه می کنند . در حالی که حضور چهره های جهانی در اینجا بسیار چشمگیر است ، اما اهالی منطقه نه تنها به این فرهنگ وارداتی بسنده نمیکنند ،برعکس تولیدات هنری ، ورزشی و تفریحی منطقه در رشد و رونق این رشته ها در بین جوامع بسیار موثر بوده است . نقطه برجسته فرهنگ انتاریو به جوامع مهاجر مربوط می شود . ترکیب جمعیتی گوناگون در شهرهای بزرگ استان، رویدادهای فرهنگی متنوعی را موجب می شود که خوشایند ساکنین و گردشگران است. به عنوان مثال می توان به جشنواره اهالی حوزه کارائیب اشاره کرد که در نوع خود بزرگترین جشنواره فرهنگی اهالی آن منطقه در جهان به شمار می آید ، که در ابتدا توسط جامعه مهاجر از آن منطقه و به منظور شناساندن فرهنگ خود به دیگران صورت گرفت و امروز تبدیل به جشن بزرگی شده که هرساله بیش از 1.2 میلیون نفر را برای بازدید جذب خود میکند . همچنین تمام فرهنگهای مختلف در سراسر استان در کنار هم برای شکل دادن به یک فرهنگ واحد کمک می کنند.

اشتغال و اقتصاد در انتاریو

به دلیل آنکه استان انتاریو قطب اقتصادی کانادا محسوب می شود ، در نتیجه انواع صنایع در این استان بخصوص در تورنتو و دیگر مناطق شهری یافت می شوند . این استان محلی برای ارائه خدمات مدرن و اطلاعات اقتصادی در کنار بسترهای لازم برای تولید است . اتاوا که مرکز ادارات دولتی و اکثر وزارتخانه های فدرال است میتواند به جذب مشاغل گوناگون و همچنین سازمانهای بین المللی غیر تجاری کمک شایانی نماید .

صنعت اتومبیل بخش اصلی تولیدات صنعتی انتاریو را شامل میشود که شرکتهای کانادایی جزو شرکتهای پیشرو جهان در این صنعت می باشند (بسیاری از خودرو های آمریکایی در کانادا تولید می شوند). همچنین پس از یک دوره رکود در صنعت ، در سه سال گذشته شاهد سرمایه گذاری های کلان توسط صنایع پیشرو در طرح ها و فن آوری های جدید بوده ایم .

همچنین این استان دارای منابع طبیعی غنی مورد نیاز صنایع میباشد. یک شرکت معدنی قدیمی دارای معادن نیکل و آهن نمونه ای از این منابع میباشد. جنگلهای وسیع این استان میتواند منابع خوبی برای صنایع چوب بری ، تهیه خمیر چوب و کاغذ با شیوه های نوین باشد. بعلاوه با افزایش تمایل مردم به سرگرمی های گوناگون وجدید ،طبیعت انتاریو این فرصت را در اختیار علاقه مندان به گردشگری قرار میدهد.

آمار بیکاری در استان کمی کمتر از میانگین آمار بیکاری در کشور و در حدود 6.6 درصد میباشد. موقعیتهای شغلی در این استان با توجه به اقتصاد و صنایع گوناگون موجود در آن از تنوع بسیاری برخوردار است تا جایی که از کشاورزی تا فن آوری اطلاعات در آن می توان یافت. سطح ایجاد اشتغال در انتاریو در سالهای اخیر بسیار خوب بوده و پیش بینی می شود که به همین صورت ادامه یابد.

سطح زندگی در انتاریو

بطور میانگین درآمد اهالی انتاریو در بین استانهای کانادا جزو بالاترین درآمدها می باشد. گرچه برخی از هزینه های زندگی بخصوص هزینه مسکن افزایش یافته است. متوسط درآمد خانواده ها در انتاریو با رقم 59700 دلار در سال دومین درآمد بالا در میان استانهای کشور می باشد. همچنین این استان با رقم 10.50 دلار در ساعت دومین نرخ پایه حقوق در کشور را دارا می باشد . نرخ مالیات با رقم 17.41 درصد پنجمین رتبه در کشور را دارا است. باوجود آنکه هزینه های زندگی در این استان اندکی بالاتر از میانگین کشوری می باشد ، نرخ درآمدها در این استان می تواند از عهده زندگی با بالاترین معیارها در میان کشورها برآید . تورنتو و اتاوا به دلیل شهرتشان در نظافت و تمیزی ، ایمنی و در دسترس بودن خدمات در مقایسه با شهرهای هم قیاس همواره جزو بهترین شهرها برای زندگی بوده اند و همین استانداردهای بالای زنگی موجب شده که انتاریو به مقصد اصلی مهاجران جدید به کانادا تبدیل شود .

مسکن در انتاریو

به دلیل رشد مداوم و ازدیاد جمعیت شهرهای بزرگ در انتاریو قیمت مسکن در این شهرها نسبت به دیگر شهرهای کانادا بالاتر است . البته باید این نکته را نیز مد نظر داشت که میزان درآمد بالا در این شهرها می تواند به جبران این هزینه ها کمک نماید ، همچنین این رویه در شهر های کوچکتر این استان به شدت شهرهای بزرگتر نیست. با این وجود بسیاری از خانواده ها برای کاستن هزینه های زندگی خود روی به زندگی در شهرک های اطراف شهر های بزرگ آورده اند . میانگین قیمت یک آپارتمان در تورنتو بالاتر از 350000 دلار و در اتاوا بیشتر از 250000 دلار می باشد. بسته به شهر و کیفیت خانه، بین 25 تا 41 درصد درآمد خانواده ها در انتاریو صرف تملک یک خانه می شود.

آموزش در انتاریو

انتاریو مرکزی برای موسسات تحقیقاتی شناخته شده ای در سطح جهان است که از بودجه آموزشی استانی استفاده می نمایند . ثبت نام از کودکستان تا سطح 12 به طور عمومی انجام می گیرد ، مدارس کاتولیک و فرانسه در سرتاسر استان پراکنده می باشند که با پشتیبانی مالی از طریق مالیات دهندگان حمایت می شود و تحت نظارت دولت استانی به آموزش دروس طراحی شده می پردازند. مدارس متعدد کاتولیک جهت حفاظت از تاریخ اقلیت کاتولیک مورد حمایت نظام آموزشی کانادا قرار می گیرند . همچنین در بسیاری از مناطق ، مدارس دیگری که از محل بودجه عمومی اداره میشوند می توانند به عنوان مدارس جایگزین مورد انتخاب دانش آموزان قرار گیرد . همچنین انتاریو به عنوان استانی پیشرو در آموزشهای خاص شناخته می شود. تا سال 2003 این استان دارای رتبه 13 در آموزش دوره دبیرستان به شمار می آمد که این دوره با دوره آموزشی جدیدی که به صورت استاندارد و با دروس جدید در سراسر استان جهت آماده سازی دانش آموزان برای ورود به دانشگاه ، دانشکده های فنی و حرفه ای، دوره های آموزش تجارت و ورود مستقیم به بازار کار تدارک دیده شده بود جایگزین شد . این برنامه استاندارد جدید به منظور اطمینان بخشیدن از رعایت کیفیت و بی طرفی در مدارس سرتاسر استان طراحی شده است . آموزش دوره بعد از دبیرستان در انتاریو شامل شبکه ای از سازمانها است که از طریق بودجه عمومی اداره میشوند . این سازمانها موضوعات ومشاغل گسترده ا ی را تحت پوشش قرار می دهند مانند: دانشگاههای پژوهشی مشهوری که دارای دانشکده های هنر ، فن آوری و کشاورزی می باشند و همچنین دیگر برنامه های منحصر به فرد. در ضمن دانشگاههای انتاریو در بین دانشگاههای معروف و شناخته شده جهان می باشند که از جمله شاخص ترین آنها می توان به دانشگاه تورنتو ، کویین ، یورک و دانشگاه انتاریو غربی اشاره کرد . میانگین شهریه پرداختی در سال یک دانش آموز در این استان 4900 دلار می باشد که کمی کمتر از میانگین کشوری است.

بهداشت و درمان در انتاریو

بنا بر قوانین کانادا تمام ایالات این کشور موظف به فراهم آوردن بهداشت و درمان رایگان برای تمام شهروندان و کسانی که به صورت قانونی به تبعیت این کشور درآمده اند هستند. به عبارت دیگر بسیاری از خدمات بهداشتی و درمانی در کانادا بدون دریافت وجهی از بیمار ارئه می شود . البته برخی از درمانهای غیر ضروری (مانند: جراحی های زیبایی غیر ضروری و برخی از مراقبتهای دندان پزشکی) عموما مشمول این قانون نمی شوند اما لیست اینگونه خدمات در استانهای مختلف متفاوت است.

مراقبتهای بهداشتی و درمانی بطور کامل برای تمام افراد ساکن در انتاریو بطور رایگان مهیاست.
طرح بیمه درمانی انتاریو  (OHIP) تمام مخارج خدمات درمانی برای شهروندان این استان و اکثر ساکنین دائم در این استان را بطور کامل پرداخت می کند . این مخارج عبارتند از هزینه معاینه پزشک ، آزمایشات پزشکی ، فوریتهای پزشکی ، بستری در بیمارستان و فوریتهای دندان پزشکی.

در حال حاضر 211 بیمارستان در سرتاسر استان وجود دارد که شامل بیمارستانهای ارائه دهنده خدمات اورژانس، بیمارستانهای تخصصی و بیمارستانهای تحقیقاتی می باشند. همچنین این استان دارای هشت بیمارستان خصوصی نیز می باشد که خدمات خاص خود را به شهروندان ارائه می دهند.

دولت انتاریو

حکومت در کانادا به صورت فدرالی می باشد. بجز بخشی از ارکان که تحت کنترل حکومت مرکزی میباشد دیگر امور مربوط به استان تحت نظارت حکومت استانی است . انتاریو دارای پارلمان مستقل می باشد که اعضای آن در انتخابات توسط مردم انتخاب شده و مجلس این استان (که مشهور به کوئینز پارک است ) و محل آن در مرکز تورنتو است را تشکیل می دهند. در حالی که اتاوا پایتخت کشور است ولی پایتخت این استان به حساب نمی آید. به مانند دیگر استان های کانادا این استان نیز کنترل دقیقی بر خدمات در بخشهای بهداشت و درمان و آموزش دارد.

شهرهای اصلی انتاریو

تورنتو (Toronto) در منطقه جنوب انتاریو و در شمال‌غرب دریاچه انتاریو قرار دارد. تورنتو با جمعیتی بیش از ۲٫۵ میلیون نفر، پنجمین شهر آمریکای شمالی از حیث جمعیت است و ناحیهٔ شهری تورنتو با جمعیتی بیش از ۵ میلیون نفر، هفتمین ناحیهٔ شهری پرجمعیت آمریکای شمالی محسوب می‌شود. تورنتو قلب منطقه تورنتوی بزرگ که به اختصار GTA یاد می‌شود است و بخشی از ناحیه متراکم نعل اسب طلایی با جمعیتی بیش از ۸٫۱ میلیون نفر است که ۲۵ درصد از جمعیت کانادا را تشکیل می‌دهد. طبق سرشماری سال ۲۰۰۶، ناحیه شهری تورنتو دارای ۵٬۱۱۳٬۱۴۹ نفر جمعیت و تورنتوی بزرگ دارای ۵٬۵۵۵٬۹۱۲ نفر جمعیت بوده‌است.

این شهر به عنوان پایتخت اقتصادی کانادا و یکی از مراکز اقتصادی بزرگ جهان، یک شهر جهانی محسوب می‌شودبازار بورس تورنتو هفتمین بازار بورس بزرگ دنیا از حیث ارزش بازار است. در تورنتو بیش از هر شهر دیگری در کانادا، شرکت‌های بزرگ حضور دارند. همچنین این شهر مقر بزرگترین بانکهای کانادا می باشد.. تورنتو توسعه‌دهنده بخش‌های اقتصادی شامل امور مالی، خدمات تجاری، ارتباطات، هوافضا، حمل و نقل، رسانه، هنر، فیلم، ساخت برنامه‌های تلویزیونی، انتشارات، تولید نرم‌افزار، تحقیقات پزشکی، آموزش، گردشگری، مهندسی و صنایع ورزشی است.

مطابق با اعلان مجله فوربز، تورنتو یکی از ده شهر قدرتمند اقتصادی جهان و یکی از شهرهای به سرعت در حال رشد در میان کشورهای جی۷ (G7)است. همچنین پرایس واتر هاوس کوپرز این شهر را دومین کلان‌شهر قدرتمند جهان اعلام کرده‌است. در فهرست 2thinknow در بین نوآوران اقتصادی، تورنتو جایگاه دوازدهمین شهر در جهان و چهارمین شهر در قاره آمریکا را به خود اختصاص داده‌است  علاوه بر این تورنتو توسط واحد اطلاعات اقتصادی و مرسر به عنوان یکی از شهرهای قابل سکونت جهان معرفی شده‌است. همچنین در میان شهرهای کانادا در سال ۲۰۰۶، تورنتو از حیث بالابودن هزینه‌های زندگی رتبه اول را بدست آورد.

 زمانیکه اروپایی‌ها برای اولین بار وارد منطقه کنونی تورنتو شدند، قبیله هورون در آن منطقه ساکن بود. نام تورنتو از کلمه تکارونتو در زبان ایروکوا گرفته شده و به معنای «محلی که درختان بر روی آب ایستاده‌اند» است

اتاوا (Ottawa) پایتخت کشور کانادا و چهارمین شهر بزرگ این کشور است. این شهر در آمریکای شمالی و در کنار رودخانه اتاوا (شعبه رودخانه سن‌لوران) واقع شده‌است. اتاوا به همراه گاتینو که در ایالت کبک واقع شده منطقه پایتختی ملی را تشکیل می‌دهند. نخستین سکونتگاه‌های اروپایی در منطقه به خاطر صنعت چوب بوجود آمدند. پس از جنگ سال ۱۸۱۲، مهاجرت به اتاوا از سوی دولت تشویق شد و جمعیت آن به سرعت رشد کرد. سرهنگ جان بای در سال ۱۸۳۲ ابتکار ساخت کانال ریدو (Rideau) را به‌دست گرفت، تا مسیری جایگزین با فاصله‌ای دورتر از مرز آمریکا به سوی مونترال باشد. شهری که به این ترتیب به وجود آمد که بای تاون (Bytown) نامیده شد و ساخت کانال ریدو به اهمیت تجاری منطقه افزود. در سال ۱۸۵۵، بای تاون به اتاوا تغییر نام داد.

اتاوا در ۳۱ دسامبر سال ۱۸۵۷ به عنوان پایتخت کانادا انتخاب شد. انتخاب این شهر به عنوان پایتخت نوعی سازش میان دو فرهنگ منطقه بود، چرا که نامزدهای دیگر از جمله مونترال و تورنتو هریک بیش از اندازه در مناطق فرهنگی فرانسوی یا انگلیسی قرار داشتند. علاوه بر این، این شهر تا اندازه‌ای از مرزهای این کشور با ایالات متحده دور بود، و این به عنوان یک مزیت نظامی تلقی می‌شد.

ساختمان پارلمان در اتاوا بر روی یک تپه شیب‌دار، به نام پارلمان هیل، در نزدیکی شروع کانال ریدو ساخته شده‌است. در تاریخ ۳ فوریه سال ۱۹۱۶ در این ساختمان آتشسوزی رخ داد. سپس در سال ۱۹۲۲ ساختمان کنونی به همراه برج صلح که اینک نماد پایتخت بشمار می‌آید تکمیل شد.

حال حاضر بیش از 2 میلیون نفردر اتاوا و اطراف آن زندگی می کنند.

لندن (London) شهری در جنوب غربی استان انتاریو، در کشور کانادا در قاره آمریکا است. این شهر بر روی دالان کبک سیتی-ویندزور، پر جمعیت‌ترین منطقه کانادا که با ۱۶ میلیون جمعیت نیمی از جمعیت کانادا را شامل می‌شود واقع شده است. لندن و حومه بر اساس تخمین سال ۲۰۰۹ جمعیتی برابر با ۴۸۹٬۲۷۴ نفر را دربرمی‌گیرد لندن مرکز بخش میدلسکس(Middlesex County) می‌باشد که بر روی حاشیه رود تِیمز (Thames) در میانه راه تورنتو در کانادا و دیترویت در آمریکا واقع شده‌است. نام این شهر به دنبال نام شهر لندن در انگلستان انتخاب شده است.

اقامت اروپایی تباران در محل فعلی شهر لندن، نخستین بار در میان سال های ۱۸۰۱ تا ۱۸۰۴ میلادی توسط شخصی به نام پیتر هاگرمن (Peter Hagerman) صورت گرفت. و تا سال ۱۸۲۶ روستایی در این محل شکل گرفت. از آن زمان به بعد لندن پیوسته بزرگ شده و بسیاری از روستاها و اجتماعات اطراف خود را دربرگرفته است. امروزه لندن و حومه با داشتن جمعیتی بالغ بر پانصد هزار نفر، بزرگ‌ترین مرکز شهری جنوب غربی انتاریو را شکل می‌دهد.

نقاط قوت و توجه شهر شامل آموزش، بهداشت و درمان، گردشگری، صنعت می‌باشد. وجود دو دانشگاه وسترن انتاریو (University of Western Ontario) و کالج فَن شا (Fanshawe College) در این شهر سبب شهرت جهانی لندن در آموزش عالی، پژوهش های علمی و فعالیت های فرهنگی شده است. همچنین شهر لندن میزبان شماری از جشنواره های فرهنگی و هنری است. و این جشنواره ها در رونق صنعت گردشگری لندن نقش موثری ایفا می کنند. با این حال بیشتر فعالیت های اقتصادی این شهر بر تولید خودروهای نظامی، تحقیقات پزشکی، صنعت بیمه و فن آوری اطلاعات متمرکز است. دانشگاه های لندن و بیمارستان های آن در بین ده استخدام کننده بزرگ شهر هستند.

فرودگاه بین المللی، خط آهن و خطوط اتوبوس رانی داخلی، از دیگر امکانات این شهر هستند.

بیریتیش کلمبیا (British Columbia)

این استان غربی‌ترین استان کانادا و در کنار اقیانوس آرام جای دارد. بریتیش کلمبیا با داشتن مناطق زیبای طبیعی (۶ پارک ملی) نزدیک به۴ میلیون نفر را در خود جای داده‌است. شهر ویکتوریا مرکز این استان است که در جزیره ونکوور واقع است. پرجمعیت‌ترین شهر استان، ونکوور می‌باشد. این شهر با داشتن بالغ بر ۲/۲ میلیون نفر جمعیت سومین شهر پر جمعیت کانادا محسوب می‌شود.

سالانه در حدود ۳۵۰۰۰ نفر مهاجر وارد این استان می‌شوند و در کل مهاجرین بخش مهمی از جمعیت استان را تشکیل می‌دهند. درحقیقت یک سوم جمعیت ونکوور خارجی هستند. بیشتر چینی‌های کانادا در این شهر زندگی می‌کنند. جو چند فرهنگی و سطح عالی زندگی، این استان را مقصد بیشتر مهاجران به کانادا کرده‌است.

تاریخچه بیریتیش کلمبیا

این استان یکی از غنی ترین تاریخچه های بومی کانادا را دارد. باستان شناسان شواهدی از حضور انسان در این استان در حدود 11500 سال پیش یافته اند. به دلیل داشتن خط ساحلی، این استان بالاترین تراکم جمعیت بومی را دارد. در زمان ورود اروپایی ها بیشتر از نیمی از ساکنان فعلی کانادا در این استان زندگی می کردند.

ورود اروپایی ها با ورود کاشفین معروف انگلیسی به نام های James Cook و Georg Vancouver در اواخر دهه 1700 آغاز شد. بدنبال این کاشفان، تجار پوست نیز به طور دائم در این استان ساکن شدند. اصلیت بیشتر شهرهای بزرگ این استان به تجارت پوست بر می گردد.

این استان به عنوان ششمین استان در سال 1871 به کنفدراسیون کانادا ملحق شد و مرزهای این استان در اواخر قرن نوزدهم مشخص شدند. در طول این مدت، بیریتیش کلمبیا پذیرای مهاجران بسیاری از سراسر جهان مخصوصاً اروپا، چین و ژاپن بوده است. با ساخت راه آهن در این استان، اقتصاد آن از کشاورزی به معدن و جنگلداری تغییر کرد.

اقتصاد این استان بعد از جنگ جهانی دوم شکوفا شد. با درآمد خوب به دست آمده از جنگلداری، استان شروع به سرمایه گذاری در مدرن کردن اقتصاد کرد. این دوره همچنین دوره شکوفایی فرهنگ استان بود. شهرهای Vancouver و Victoria به مراکز فرهنگی و هنری تبدیل شدند و صدها نفر نویسنده، هنرمند، شاعر و موسیقیدان را به سمت خود جذب کردند.

امروزه این استان دارای اقتصادی شکوفا و سطح زندگی عالی می باشد. شهرهای این استان جزء تمیزترین و بهترین شهرهای جهان به شمار می آیند. این شرایط موجب شد تا بازیهای المپیک 2010 در این استان برگزار شود.

فرهنگ بیریتیش کلمبیا

فرهنگ این استان نشآت گرفته از مناظر زیبای آن می باشد. مردمان این استان به داشتن سلامت جسمی و انجام تفریحات در فضای باز از جمله دوچرخه سواری، اسکی، اسنوبرد، قایق سواری و شنا مشهور می باشند. استان بیریتیش کلمبیا داراری یکی از بهترین مناطق طبیعی جهان است و شرایط بسیار خوب تفریحی در این استان فراهم است. فرهنگ این استان تاثیر گرفته از فرهنگ اقوام مهاجر انگلیسی، آلمانی، چینی، هندی و ژاپنی می باشد. این تعدد فرهنگی موجب شده تا Vancouver سالانه مرکز جذب هنر و فرهنگ از سراسر جهان باشد.

جمعیت بیریتیش کلمبیا

جمعیت این استان در حدود 4.25 میلیون نفر است و رشد ثابت جمعیت 5 درصد می باشد. جمعیت این استان در سال 1991 در حدود 2/3 میلیون نفر بوده و نرخ زاد و ولد فقط 1/4 می باشد که کمترین از متوسط کانادا (1/6) است. این بدین معنی است که استان رشد جمعیت خود را در مهاجرت می داند. این استان برای استفاده از نیروی کار به شدت به مهاجر نیاز دارد. به دلیل نزدیکی این استان به اقیانوس آرام و قاره آسیا، بیشتر مهاجرین از سمت آسیا وارد استان می شوند. تقریباً 10 درصد ساکنان این استان چینی می باشند. البته جمعیت بسیاری از ژاپنی ها، فیلیپینی ها و کره ای ها در این استان زندگی می کنند. همچنین شمار بسیاری از اهالی آسیای جنوبی در جنوب Vancouver و در Surrey ساکن می باشند. در این استان مجموعه ای جالب از تقریباً تمام فرهنگ های جهان دیده می شود.

اشتغال و اقتصاد در بیریتیش کلمبیا

اگرچه بیشتر اقتصاد این استان به طور سنتی بر منابع طبیعی تکیه دارد اما در سالهای اخیر شکل آن به سمت صنایع و کارهای خدماتی تغییر کرده است. جنگلداری، معدن و مخابرات از بخش های مهم اقتصادی این استان به حساب می آید.

توریست یکی از منابع اصلی درآمد این استان می باشد. این استان مناظر طبیعی زیبایی از جمله کوه های راکی، هزاران مایل خط ساحلی و مساحت زیادی از مناطق سرسبز را در بر می گیرد. بیریتیش کلمبیا بزرگترین شیلات در کانادا و زمین های کشاورزی و دامپروری بسیاری را دارا می باشد. همچنین این استان سومین تولید کننده برق آبی و دومین تولید کننده گاز در کانادا است. شهر Vancouver که بیشتر ساکنین این استان در این شهر زندگی می کنند مرکز مهم تجاری و فن آوری و سومین مرکز فیلم سازی در آمریکای شمالی (بعد از نیویورک و لوس آنجلس) می باشد. این شهر به دلیل رفت و آمد زیاد مرکز مهم خدماتی نیز به حساب می آید.

این استان محل خوبی جهت پیدا کردن کار می باشد زیرا نرخ بیکاری به پایین ترین سطح خود در 30 سال گذشته رسیده است (4.5 درصد). بیشتر این مشاغل در حیطه خدمات و فن آوری قرار دارد. انتظار می رود که این رشد در آینده نیز ادامه پیدا کرده و فرصت های شغلی بسیاری برای مهاجرین در استان فراهم آید.

سطح زندگی در بیریتیش کلمبیا

این استان به دارا بودن سطح بالای زندگی باداشتن شهر Vancouver یکی از شهر های مهم جهان ار لحاظ کاری و زندگی معروف می باشند. این استان با امکانات اقتصادی و رفاهی بسیار خوب به مهاجرین جدید سرویس می دهد. سطح زندگی در Victoria و مناطق داخلی مثل Kelowna نیز به همین صورت می باشد.

به دلیل هزینه بالای مسکن، هزینه های زندگی در این استان بسیار گران می باشد اما متوسط درآمد سالیانه نیز به تناسب در سطح بسیار خوبی قرار دارد( 31,544 $). “کمترین مقدار دستمزد در ساعت” در این استان 8$ در ساعت است که این میزان برابر با میانگین کل در کانادا می باشد. نرخ مالیات بر درآمد در این استان دومین نرخ پایین در کانادا است. وجود پارک های محافظت شده بسیار، دو رشته کوه و اقیانوس آرام به فضای تفریحی استان روحیه خاصی داده است. میانگین عمر در این استان 80 سال می باشد.

مسکن در بیریتیش کلمبیا

هزینه های مسکن کمی بیشتر ار دیگر نقاط کانادا می باشد. گران ترین بخش های استان، شهرهای Vancouver و Victoria هستند. البته اطراف آنها خانه های حومه ای وجود دارد. در کل، درصد متوسط درآمد خانوار با هرینه های مالکیت در این دو شهر 60-30 هزار دلار می باشد. هزینه ماهیانه مسکن در این استان 904 $ کمی بیشتر از متوسط کانادا (835$) می باشد.

بیشتر ساکنین Vancouver ترجیح می دهند که در حومه شهر مثل Richmond ، Surrey یا Burnaby زندگی کنند. هزینه های مسکن در این نواحی کمتر و فضای خانه ها بیشتر می باشد. این شهرهای حومه ای مسافت زیادی تا شهر ندارند به همین دلیل بیشتر مهاجرین جدید در این منطقه ساکن می شوند.

آموزش در بیرییش کلمبیا

این استان دارای سیستم آموزشی دولتی مورد تایید جهان می باشد. در کانادا تمامی شهروندان و دارندگان اقامت دائم می توانند تا 20 سالگی و تا سقف انتهای دبیرستان از تحصیلات رایگان دولتی استفاده کنند. از هزینه مالیات دوره های متنوع آموزشی از جمله مدارس بومی، ملیتی و دوره های فرانسوی، دوره های هنرهای زیبا، ورزش و دوره های فنی برگزار می شود. دانش آموزان این استان محدودیت جغرافیایی ندارند و می توانند در هر جای استان که بخواهند به طور رایگان تحصیل کنند. در سالهای 10 ، 11 و 12 دانش آموز پس از گذراندن امتحانات استانی می تواند فارغ التحصیل شود.

این استان 1900 برنامه آموزش عالی در 26 موسسه آموزش عالی ارائه می دهد. در این استان 6 دانشگاه، سه کالج دانشگاه (با ارائه دوره کارشناسی ارشد اغلب در رشته های تخصصی، دوره های فنی، مهارت آموزی) و 12 کالج وجود دارد. شهریه متوسط یک سال تحصیل 4800 $ می باشد که 15- 10 درصد بیشتر از متوسط کانادا است. البته برنامه های بورسیه و اعطای وام نیز برای دانشجویان وجود دارد.

از دانشگاه های تراز اول این استان می توان به دانشگاه University of British Columbia) UBC) ، دانشگاه Simon Fraser و دانشگاه Victoria اشاره کرد که جذب کننده محققین و دانشمندان سراسر جهان می باشد. چندین برنده ی جایزه نوبل پزشکی، فیزیک و اقتصاد، فارغ التحصیل دانشگاه UBC هستند. سطح علمی این دانشگاه ها کمک شایانی به شکوفایی اقتصاد استان می کند.

بهداشت و درمان در بیریتیش کلمبیا

طبق قوانین کانادا تمامی شهروندان کانادا می توانند از خدمات بهداشتی رایگان استفاده کنند. به عبارت دیگر اکثر هزینه های بهداشتی در کانادا به طور مستقیم از شهروندان اخذ نمی گردد. البته خدمات غیر ضروری مانند عمل زیبایی یا مراقبت های خاص از دندان تحت پوشش این خدمات نمی باشد. لیست خدمات ضروری غیر رایگان در هر استان متفاوت است. طرح بهداشتی دولتی این استان بیشترین هزینه را در کانادا انجام می دهد (3500 $ در سال برای هر نفر )

مهاجرت به بیریتیش کلمبیا

مهاجرت نقش مهمی در شکل گیری این استان در گذشته و در اقتصاد آن در حال حاضر دارد. با کاهش آمار زاد و ولد در این استان، مقامات استان رشد جمعیت آتی خود را در مهاجرت می بینند. این استان جهت کمک به جذب مهاجر در برنامه انتخاب استانی شرکت دارد که به روند جذب مهاجر و صدور ویزا سرعت می بخشد. افراد می توانند در دو روش در این برنامه شرکت کنند: حرفه استراتژیک (متخصصین مورد نیاز در بیریتیش کلمبیا) و گروه تجاری ( مدیران و سرمایه گذاران ). این استان مقصد مهاجرانی است که از طریق برنامه نیروی کار خارجی موقت اقدام می کنند.

دولت بیریتیش کلمبیا

دولت کانادا با یک سیستم فدرال با کنترل بر برخی از امور متعلق به دولت ملی با مرکزیت اتاوا و دیگر امور تحت کنترل دولت استانی عمل می کند. این استان مجلس انتخابی دموکراتیک خود را دارد (Legislative Assembly of British Columbia) که در شهر مرکزی Victoria واقع است. 79 نماینده از سراسر استان انتخاب می شوند. انتخابات این استان هر 4 سال به طور منظم انجام می گیرد.

شهرهای اصلی بیریتیش کلمبیا

ونکوور (Vancouver) بزرگترین شهر استان و یکی از سه شهر ممتاز جهان می باشد. خود شهر جمعیتی در حدود 600000 نفر دارد ولی با احتساب شهرک های اطراف در حدود 2/2 میلیون نفر ساکن دارد که آنرا به سومین شهر پر جمعیت کانادا و پرجمعیت ترین در غرب کانادا مبدل ساخته است. این شهر در بدو احداث در سال 1886 فقط هزار نفر جمعیت داشت اما در سال 1911 جمعیت آن به 100000 نفر رسید. ونکوور به همراه شهر مجارو Whistler میزبان بازیهای المپیک زمستانی 2010 بود.

ونکوور بر خلاف دیگر مناطق کانادا آب و هوایی ملایم دارد و خبری از زمستانهای سرد در آن نمی باشد. با توجه به این آب و هوای مناسب، یکی از بزرگترین پارکهای آمریکای شمالی در این شهر قرار دارد (Stanley Park ). دیگر مواردی که فضای این شهر را دیدنی تر می کنند کوه های شمال و اقیانوس آرام در غرب می باشند.

از این شهر گاهی به “شهر محله ها ” نام برده می شود. این محله ها نشانگر وجود هویت مهاجر ساکن در این شهر می باشد. از این محله ها می توان به “Little Italy” ، ” Japan town ” و یا بازار “Punjab ” اشاره کرد. از مناطق غیر بومی می توان به Granville و Gastown با حال و هوای خاص خود نام برد.

سطح بالای زندگی در این شهر مهاجران را به سمت خود جذب می کند و نتیجه آن وجود چندین فرهنگ مختلف در این شهر می باشد که زبان اول آنها غیر از انگلیسی است. اگر چه فرهنگ های متفاوتی در کل شهر دیده می شود، اما یک فرهنگ جالب جدید در این شهر بوجود آمده است که تمام فرهنگ ها در آن نقش دارند. برای مثال جشنواره بزرگ dragon-boat تنها برای چینی های کانادا نمی باشند بلکه تمامی ساکنین شهر در آن شرکت دارند.

اقتصاد ونکوور بر اساس خدمات مالی می باشد. این شهر نقطه مهمی در ترانزیت کالا از اقیانوس آرام است. میزان صادرات از این بندر بالاترین مقام را در آمریکای شمالی دارد. اخیرا هزینه های کم در ونکوور موجب شده تا تعداد زیادی از شرکت های فیلم سازی وارد این شهر شوند و اصطلاحاً نام ” Holly wood North ” را به این شهر دهند. وجود دانشگاه های تراز اول، این شهر را به محل حضور صنایع خیلی پیشرفته و مخابرات و طراحی بازیهای تصویری مبدل ساخته است.

ویکتوریا (Victoria) که مرکز استان می باشد در گوشه جنوبی جزیره Vancouver واقع شده است. کل ویکتوریا به همراه حومه در حدود 350000 نفر جمعیت دارد که بیشتر ساکنین آن در حومه شهر زندگی می کنند. فاصله این شهر با Vancouver با کشتی بسیار کم است و مشاغل اصلی این شهر بخش دولتی، خدماتی و توریستی می باشد. فضای مناسب طبیعی جزیره Vancouver موجب پیدایش فضای خوب تفریحی و جهانگردی با شهر Victoria در مرکز آن گشته است. این شهر دارای دانشگاه معروف Victoria است که دانشجویان و محققین را به سمت این شهر جذب می کند. ویکتوریا به داشتن آب و هوای مناسب و فضای آرام مشهور می باشد. تنوع هنر و فرهنگ از دیگر نکات بارز این شهر محسوب می شود. آمار جرم و جنایت در ویکتوریا پایین بوده که شرایط زندگی را بسیار عالی ساخته است.

جزیره پرنس ادوارد (Prince Edward Island)

جزیره پرنس ادوارد یکی از چهار استان آتلانتیک(Maritime provinces)  کانادا می باشد که در خلیج سنت لارنس در سواحل شرق کانادا واقع شده است. این جزيره توسط ژاک کارتیه در سال 1534 کشف شد، و در سال 1873 به کانادا پیوست. اين جزیره 224 کیلومتر طول و 64 کیلومتر عرض و كمتر از 16 کیلومتر از سطح دریا بالاتر است و لذا با مساحت 5683 کیلومتر مربع، کوچکترین استان در کانادا محسوب می شود. پایتخت این استان کانادا شهر شارلوت تاون است که همچنین بزرگ ترین شهر این ایالت است. زبان رسمی این ایالت، انگلیسی است. پرینس ادوارد 140.204 نفر جمعیت دارد.

تاریخچه پرنس ادوارد

این جزيره توسط ژاک کارتیه در سال 1534 کشف شد، و در سال 1873 به کانادا پیوست. اگر چه PEI بخشی از  مناظراتی بود که منجر به پیدایش کنفدراسیون کانادا در سال 1867 شد اما این استان در حقیقت در آن زمان به کانادا ملحق نشد. به جای آن تصمیم گرفت که مستقل باقی بماند و حتی با ایالات متحده آمریکا وارد مذاکره شد. البته این موضوع طولی نینجامید و این استان در سال 1873 به کشور جدید کانادا پیوست. پس از آن با احداث خط آهن به این استان اقتصاد کشاورزی آن رشد پیدا کرد.

اقتصاد و اشتغال در پرنس ادوارد

اقتصاد جزيره پرنس ادوارد بر ماهگیری، کشاورزی و صنایع مرتبط با آن استوار است. خاک قرمز رنگ و حاصلخیز و نیز هوای معتدل جزيره پرنس ادوارد آن را به منطقه‌ای مناسب برای کشاورزی و زراعت تبدیل کرده است. سیب زمینی مهم ترین محصول کشاورزی پرنس ادوارد و اصلی ترین منبع درآمد کشاورزان این ایالت است. نیمی از خاک ایالت را جنگل پوشانده و نیمه دیگر به کشت و زرع اختصاص یافته است. از منابع طبیعی آن می توان به درختان و منابع جنگلی، شیلات و منابع دریایی، شن و ماسه اشاره کرد.

حزب حاکم در این جزیره، حزب لیبرال می باشد. مالیات فروش در این استان، بالاترین نرخ مالیات فروش در کانادا است که حدود 10 درصد می باشد.

گردشگری دومین صنعت بزرگ ایالت بوده و زیبایی‌های طبیعی ایالت هر ساله بیش از 1 میلیون گردشگر را به خود جلب می‌کند. صنایع غذایی مهم ترین فعالیت تولیدی ایالت می‌باشد هر چند فناوری عالی (high-technology) نیز به خصوص در زمینه‌های پزشکی، الکترونیک، و کشاورزی درحال گسترش است.

سطح زندگی در پرنس ادوارد

به دلیل هزینه نسبتاً پایین زندگی در این استان، اکثر شهروندان می توانند زندگی راحتی داشته باشند. هزینه مسکن، گرمایش و هزینه زندگی به طور کل در بین کمترین ها در کانادا می باشد. درآمد متوسط خانواده در این استان 41,500 $ بوده که کمتر از میانگین کانادا است. “کمترین مقدار دستمزد” در این استان 9.00$ در ساعت و مالیات بر درآمد استانی (18.37 درصد) بالاتر از متوسط کانادا می باشد.

مسکن در پرنس ادوارد

به دلیل جمعیت کم این استان مسکن به اندازه مناسبی موجود و قابل استطاعت است. قیمت مسکن در PEIکمتر از 150,000$ می باشد. در ضمن ، درصد درآمد متوسط خانه وار با هزینه مالکیت با توجه به نوع خانه بین 21-32  درصد قرار دارد.

آموزش در پرنس ادوارد

تمامی شهروندان کانادا تا 20 سالگی می توانند به طور رایگان تا پایان دوره دبیرستان تحصیل کنند. این استان دارای بهترین سیستمم آموزشی عمومی از اوایل کودکی تا پایان سال 12 می باشد.
برای علاقه مندان به فراگیری حرفه یا فن، برنامه های جامع کارورزی و کارآموزی فراهم شده است.

بهداشت و درمان در پرنس ادوارد

طبق قوانین کانادا تمامی شهروندان کانادا از خدمات بهداشتی رایگان می توانند استفاده کنند. به عبارت دیگر اکثر هزینه های بهداشتی در کانادا به طور مستقیم از شهروندان اخذ نمی گردد. البته خدمات غیر ضروری مانند عمل زیبایی یا مراقبت های خاص از دندان تحت پوشش این خدمات نمی باشند. لیست خدمات غیر رایگان در هر استان متفاوت است. طرح بهداشتی این استان تمامی خدمات ضروری فیزیکی و عمل های دندان (جراحی دندان و رزکسیون ریشه) را بیمه می کند.

مهاجرت به پرنس ادوارد

برای مهاجرت به کانادا از طریق برنامه استانی جزيره پرنس ادوارد، اداره مهاجرت اين جزيره مهاجرت به روش کارآفرینی و سرمایه گذاری را ارائه می دهد. به دليل نيازهاي جمعيتي و اقتصادي پرنس ادوارد آیلند، از متقاضیان مهاجرت به اين جزيره انتظار می رود تا از طریق زندگی، کارآفرینی و سرمایه گذاری در پرنس ادوارد تاثير مثبتي بر اقتصاد و فرهنگ اين جزیره بگذارند.

دولت پرنس ادوراد

دولت کانادا در یک سیستم فدرال عمل می کند که بر برخی امور متعلق به دولت ملی در اتاوا و برخی دیگر تحت کنترل دولت های استانی، قرار دارد. استان PEI مجلس انتخابی دموکراتیک خود را دارد (The Legislative Assembly of Prince Edward Island ). این مجلس در ساختمان تاریخی Province House برگزار می شود.

شهرهای اصلی پرنس ادوارد

 شارلوت‌تاون  Charlottetownمرکز استان است .عمده فعالیت این شهر کارهای دولتی از جمله کارهای شهرداری و دولت فدرال می باشد. کارهای خدماتی ، فن آوری مدرن به همراه توریست نقش مهمی در رشد این شهر در سالهای اخیر داشته است.

Charlottetown شهری کوچک ولی بسیار مدرن است. خیلی ها برای بدست آوردن حس دوستانه روستایی در محیطی با امکانات کامل شهری جذب این شهر می شوند.

ساسکچوآن (Saskatchewan)

ساسکاچوان سرزمین آسمان های زنده، ایالتی مسطح، حاصلخیز و بسیار زیباست که به دلیل داشتن مزارع بزرگ، قطب اصلی کشاورزی کانادا محسوب می شود. زمین ارزان، آب فراوان، تجهیزات مدرن، بهترین شرایط را برای تولید محصولات کشاورزی همراه با تجربه زندگی در نهایت امنیت و آسایش فراهم نموده است. شعار معروف این ایالت “From Many People Strength”  است که نشان از روحیه مهمان نوازی و پذیرش مهاجرین جدید درمیان ساکنین این ایالت دارد.

ساسکاچوان دارای مساحتی برابر با 651900 کیلومتر مربع بوده و از شمال با قلمرو شمال غربی، از غرب با آلبرتا، از شرق با مانیتوبا و از جنوب نیز با ایالات مونتانا و داکاتای شمالی کشور آمریکا هم مرز است. پایتخت این استان، شهر رجینا بوده و از شهرهای بزرگ آن می توان به ساسکاتون سیتی اشاره کرد.

شهر رجینا مرکز اصلی فرهنگی و تجاری استان محسوب می شود. نژاد آلمانی، بزرگترین ترکیب قوم و قبیله ای این استان را تشکیل می دهد.

تاریخچه ساسکچوآن

تاریخ غنی این استان به بیشتر از 5000 سال پیش در زمان استقرار First Nations در این منطقه بر می گردد. از افتخارات این استان وجود جوامع Metis و First Nations  در کانادا می باشد. اولین گروه اروپایی در اواخر سال 1600 وارد این استان شدند که اکثر آنها کاشف یا تاجر پوست بودند. استان ساسکچوآن در این زمان بخشی از منطقه شمال غربی بود که این منطقه بیشتر کانادای مدرن را تشکیل می داد.
خیلی زود پس از کنفدراسیون شدن کانادا در سال 1867، مهاجرت به این منطقه آغاز شد. بدلیل وسعت منطقه غیر مسکونی، دولت کانادا در سال 1872 قانون Dominion Lands  را وضع کرد که به مهاجران جدید اجازه می داد تا در صورت پاک سازی زمین و انجام کار تولیدی در آن، صاحب آن شوند. نتیجه این قانون جدید، هجوم مهاجران از سراسر جهان به خصوص اروپای شرقی به این استان بود. در زمان استان شدن ساسکچوآن در سال 1905 ده ها زبان مختلف در این استان صحبت می شد.

فرهنگ ساسکچوآن

این استان دارای چندین فرهنگ مختلف می باشد که نتیجه مهاجرت اقوام گوناگون به این منطقه است. در اواخر قرن نوزده افراد زیادی از اکراین و امپراطوری سابق اطریش وارد این استان شدند. از آنجایی که بیشتر گروه های مهاجر به کانادا از جمله Douhkobor بدلیل فشارهای مذهبی از کشور خود فرار کرده بودند، سنت و فرهنگ خود را در کانادا زنده نگه داشتند. نتیجه این عمل مجموعه فرهنگی متنوع زنده در این استان است که گرمابخش این منطقه می باشد.

با وجود توسعه اقتصادی، کشاورزی در این استان به صورت بخش مهمی از فرهنگ استان باقی مانده است. ساکنین اولیه این استان با مشقت فراوان دست به دست هم دادند و با پاکسازی زمین ها آن را به سرزمینی حاصلخیز تبدیل ساختند و این رویه تا به حال ادامه داشته است. اگرچه امروز این منطقه به استانی مدرن و شهری تبدیل گشته ولی روحیه سنتی کشاورزی فضای دلپذیری به این استان بخشیده است.

جمعیت در ساسکچوآن

تقریباً نزدیک به 970000 نفر در این استان سکونت دارند. بالغ بر 35 درصد در روستا زندگی می کنند که بالاترین آمار در کانادا است. مابقی در حدود نیمی از جمعیت کل استان در دو شهر Saskatoon (230000 نفر) و Regina(200000 نفر ) زندگی می کنند. این استان با حفظ نرخ رشد جمعیت از طریق مهاجرت به امید جذب سالانه حداقل 5000 مهاجر در آینده ای نزدیک می باشد.

بدلیل رشد سریع مهاجرت در اوایل قرن نوزدهم تا به امروز این منطقه دارای ملیت های مختلف شده است. ملیت های مهم در این منطقه آلمانی، ایرلندی، اکراینی، First Nations، اسکاتلندی ، انگلیسی، فرانسوی، Netis ، نروژی و چینی می باشند. بیشتر جمعیت ساسکچوآن در نیمه جنوبی استان سکونت دارند.

اشتغال و اقتصاد در ساسکچوآن

ساسکاچوآن در ناحیه سرسبز کانادا قرار دارد و تولید کننده 28 درصد غلات و بیش از 54 درصد گندم کشور می باشد. اگر چه کشاورزی با درآمد 2 میلیارد دلار در سال مهمترین بخش اقتصاد این استان محسوب می شود، ولی کارهای خدماتی از جمله موسسات مالی، بیمه، بنگاه های مسکن (3/3 میلیارد $) بخش مهمی در اقتصاد این استان می باشند.

نرخ بیکاری 1/5 درصدی، کمتر از میانگین کانادا بوده و این استان را به محل خوبی برای کار تبدیل ساخته است. این استان همچنین دارای معادن غنی می باشد. ( پتاس، اورانیوم، زغال سنگ، نفت و گاز طبیعی). ساسکچوآن در صادرات پتاس (کود) مقام اول را در کانادا دارد.

سطح زندگی در ساسکچوآن

ساسکاچوآن با دارا بودن سطح بالای زندگی مهاجران را به سمت خود جذب می کند. میانگین درآمد خانواده 48,400$ و حداقل دستمزد 9.25 $ در ساعت بوده که هر دو بالاتر از میانگین کانادا می باشند. هزینه زندگی در ساسکچوآن کاملاً قابل استطاعت است. هزینه مسکن کمترین در کانادا بوده و منابع طبیعی موجود در استان هزینه انرژی را نیز پایین می آورد. این استان سومین استانی است که نرخ مالیات بر درآمد آن جزء کمترین می باشد. (15 درصد استانی )

در ساسکچوآن برنامه های اجتمایی را دولت فراهم می سازد بنابراین این امر کمک بزرگی به حفظ استاندارد زندگی تمامی ساکنان می کند. استاندار قبلی این استان آقای Tommy Douglas  که پدر بهداشت در کانادا نامیده می شود پیشرو حرکت خدمات بهداشتی رایگان جهانی می باشد که از آن تاریخ به بعد در کانادا انجام می پذیرد.

مسکن در ساسکچوآن

استان ساسکاچوآن مناسب ترین شرایط خرید مسکن را برای مهاجران دارد. فقط 64 درصد ساکنان این استان در مراکز شهری سکونت دارد. قیمت یک خانه به طور متوسط بیشتر از 115,000 $ بوده که پایین تر از میانگین نرخ هر شهر دیگری در کانادا است. قیمت متوسط خرید خانه در Saskatoon  135,000 $ می باشد. درصد میانگین درامد خانوار با هزینه های مالکیت بین 18 – 30 درصد می باشد.

آموزش در ساسکچوآن

تمامی شهروندان کانادایی و دارندگان اقامت دائم می توانند از مهد کودک تا پایان دبیرستان از تحصیلات رایگان استفاده کنند. مدارس به صورت عمومی بوده و برنامه آموزشی به زبان های انگلیسی، فرانسوی و زبان اولین ملیت ها یا Metis ارائه می شود.

فارغ التحصیلان دوره متوسطه در این استان می توانند از گزینه های متنوع برای ادامه تحصیل استفاده کنند. در این استان دو دانشگاه تحقیقاتی وجود دارد: دانشگاه Saskatchewan و دانشگاه Regina . این استان همچنین دانشگاه منحصر به فرد First Nations را دارا می باشد. شهریه متوسط این دانشگاه ها 5000 $ است. برنامه های کارورزی به علاوه 9 کالج فنی منطقه ای و 50  مدرسه مهارت آموزی خصوصی برای علاقه مندان فراگیری مهارت و حرفه و فن در این استان وجود دارد.

بهداشت و درمان در ساسکچوآن

طبق قوانین کانادا تمامی شهروندان کانادا از خدمات درمانی رایگان می توانند استفاده کنند. به عبارت دیگر اکثر هزینه های خدمات درمانی در کانادا به طور مستقیم از شهروند اخذ نمی گردد. البته خدمات غیر ضروری مانند عمل زیبایی یا مراقبت های خاص از دندان تحت پوشش این خدمات نمی باشند. لیست خدمات غیر رایگان در هر استان متفاوت است. این استان اولین استانی بود که برنامه رایگان خدمات درمانی را به اجرا در آورد. هزینه بهداشتی عمومی سالانه معادل 3400 $ بوده که منطبق با میانگین کانادا می باشد.

مهاجرت به ساسکچوآن

مهاجرت یک عامل مهم در شکل گیری فرهنگ و تاریخچه این استان می باشد. در ضمن، مهاجرت عامل افزایش جمعیت استان در آینده محسوب می شود. این استان درصدد جذب مهاجر (حداقل 5000 نفر در سال) جهت رشد اقتصادی می باشد. یکی از روش های جذب مهاجر برنامه انتخابی استانی PNP است که روند جذب مهاجر به این استان را سرعت می بخشد. در این برنامه برای متخصصین ، تجار و دانشجوی بین المللی امتیازاتی محسوب شده  است .

دولت ساسکچوآن

دولت کانادا در یک سیستم فدرال عمل می کند که بر برخی امور متعلق به دولت ملی در اوتاوا و برخی دیگر تحت کنترل دولت های استانی، کنترل دارد. استان ساسکچوآن مجلس انتخابی دموکراتیک خود را دارد. (Saskatchewan Legislative Assembly) که در شهر مرکری Regina واقع شده است. 58 نماینده در این مجلس کار می کنند که هر یک خدمتگذار یک ناحیه خاص است.

شهرهای اصلی ساسکچوآن

رجینا (Regina) مرکز استان و دومین شهر بزرگ استان بوده و جمعیت آن حدوداً 200000 نفر می باشد. علاوه بر اقتصاد خدماتی، Regina از صنایع مربوط به منابع طبیعی اطراف شهر سود می برد. در ضمن با حمایت دانشگاه Regina، Research Park  این شهر مرکز نوآوری و فن آوری شده است.

این شهر در سال 1882 به نام ملکه Victoria Regina  در انگلستان نام گرفت. نام قبلی آن Pile-Of-Bones  بود. قبل از آن که ساسکچوآن به استان تبدیل شود، Regina ستاد مناطق شمال غربی بوده است. در سال 1906 کمی بعد از استان شدن ساسکچوآن این شهر مرکز استان شد.

رجینا با داشتن شرایط مناسب مسکن و هزینه های پایین زندگی مکانی مناسب جهت سکونت می باشد. این شرایط مناسب موجب جذب مهاجر و وجود ملیت های مختلف در این شهر شده است. در حقیقت این تنوع فرهنگی باعث شد تادر سال 2004 از Heritage Canada عنوان “پایتخت فرهنگی کانادا ” را کسب کند.

ساسکتون (Saskatoon) با جمعیت بالغ بر 230000 نفر بزرگترین شهر این استان است. به لطف اقتصاد رو به رشد، جمعیت این شهر از شهر مرکزی Regina در اواسط دهه 1980 فراتر رفت. اغلب از این شهر با نام “پاریس مرغزارها” یاد می کنند. رودخانه South Saskatchewan  این شهر را به دو قسمت تقسیم کرده است و خط افق زیبایی به آن می دهد.

اقتصاد این شهر از کشاورزی و معدن به سمت فن آوری و خدمات مالی تغییر شکل داده است. Saskatoonسرآمد بیوتکنولوژی کشاورزی در جهان بوده و سالانه جذب کننده سرمایه های شرکت های درجه یک دارویی جهان می باشد. این دانشگاه Saskatchewan  که یک دانشگاه تحقیقاتی جامع می باشد در این شهر واقع شده است.
تنوع فرهنگی ساسکتون موجب پیدایش جشنواره های مردمی مخصوصاً در تابستان می شود. از این جشنواره های مردمی می توان به جشنواره جاز، جشنواره بین المللی  Fringe و جشنواره شکسپیر در ساسکچوآن اشاره کرد که هر ساله جذب کننده توریست از کانادا و سراسر جهان می باشد.

کبک (Quebec)

كبك با وسعتي تقريباً برابر ايران بزرگ ترين و از نظر جمعيت دومين ايالت كانادا به شمار مي آيد. زبان رسمي كبك فرانسه و بزرگ ترين شهر آن مونترال است. مونترال بزرگ ترين شهر فرانسه زبان جهان پس از پاريس مي باشد. ضمن اينكه اين شهر تعداد بسيار زيادي جمعيت انگليسي زبان نيز دارد.

تاریخچه کبک

ایالت کبک نام خود را از ساکنان غیر بومی ایالت گرفته است.این کلمه از زبان میک مکسی وارد شده است. اگرچه گروهای الگوکیون، ایروکیون و اینوییت نیز در این سرزمین که امروزه کبک نام دارد، ساکن بوده اند.کلمه کبک به معنای ” تنگ، باریک” اشاره به رودخانه سنت لورنس دارد که در نزدیکی شهر کبک باریک می شود. کبک یکی از اولین مناطق در امریکای شمالی است که توسط اروپاییان کشف شد.ژاک کارتیر حضور فرانسوی ها را در منطقه در سال 1543 آغاز کرد. اولین اقامت دائمی فرانسوی ها در کبک 70 سال بعد به وسیله گروهی به رهبری ساموئل دی چمپلین آغاز شد. استعمارگران در کبک سیتی اقتصادی را ایجاد کردند که در آن اجناسی را با ایروکیون و الگوکیون ها در عوض خز مبادله می کردند. از آغاز سال 1600 به بعد، کبک مقصد اصلی برای اقامت فرانسوی ها و همچنین نقطه شروع برای اکتشاف مناطق دیگر کاناد بود. اواسط 1700 دوره مهمی از انتقالات در کبک بود.پس از یک سری جنگ ها، نیروهای انگلیسی جنرال لوییس جوزف دی مونتکالم را در دشت آبراهام در خارج از کبک سیتی در سال 1759 شکست دادند. نتیجه جنگ این بود که فرانسه تمامی مناطق متصرفه کانادا را به بریتانیای کبیر واگذار کرد و کبک دیگر تحت کنترل فرانسه نبود. این امر زمینه را برای تبدیل شدن کبک به یکی از چهار ایالت کشف شده در کانادا درسال 1876 آماده کرد. در اواسط قرن بیستم کبک یک دوره مدرنیزه شدن را که به انقلاب آرام مشهور است، پشت سر گذاشت.در طول این دوره ایالت از یک جامعه کشاورزی سنتی به سمت یک جامعه شهری مدرن حرکت کرد. در این دوره، استاندارد زندگی در ایالت همگام با افزایش آگاهی از میراث زبانی و فرهنگی خاص کبک افزایش یافت.

جمعیت کبک

کبک با جمعیتی بالغ بر 7.5 میلیون نفر، حدودا یک چهارم جمعیت کانادا را در خود جای داده است. از کل این میزان، حدودا 3.6 میلیون نفر در مونترال زندکی می کنند در حالیکه کبک سیتی که مرکز استان می باشد بیش از 670000 نفر را در خود جای داده است. با وجود اینکه تا یک قرن پیش اکثریت کبکی ها در مناطق روستایی ساکن بودند، امروزه 80% از ساکنان استان در مناطق شهری زندگی می کنند. با در نظر گرفتن اینکه کبک سیتی یکی از پایین ترین نرخ های تولد را در کانادا دارد، انتظار می رود که مهاجرت تقریبا تمام رشد جمعیتی آینده ی آن را تشکیل دهد. امروزه مهاجران از سراسر دنیا برای زندگی به کبک می آیند، که اکثریت آنها در مونترال و یا کبک سیتی ساکن می شوند. بسیاری از مهاجران کانادایی از کشورهای فرانسوی زبان، که عموما از فرانسه و بخش عمده ای نیز از اهالی هایتی می باشند، کبک را برای زندگی خود انتخاب می کنند. کبک جوامع بزرگی از ایتالیایی ها، یونانی ها، عربها، ایرلندی ها، چینی ها و اهالی آسیای جنوبی در کنار افرادی از سایر ملل را در خود جای داده است.

اشتغال و اقتصاد در کبک

اقتصاد کبک بسیار صنعتی شده و متنوع است. این ایالت به تنهایی جایگاه سی و هشتمین اقتصاد بزرگ در دنیا را دارد. بخش ساخت و تولید پیشرفته کبک، محصولات بسیار متنوعی برای صادرات تولید می کند که از این دست میتوان به لوازم کنترل ترافیک هوایی، نرم افراز، قطارهای زیر زمینی، هلیکوپتر، دیسک فشرده، تصفیه کننده های هوا و اسباب بازی اشاره کرد. مونترآل، مرکز تجاری ایالت، صنایع رقابتی در زمینه های فضا و هوانوردی، داروسازی، مخابرات، انرژی، حمل و نقل، و مالی را  توسعه داده است. همچنین مونترآل اخیرا برای نرم افزارهای راه اندازی اش، به همراه ونکوور به عنوان مرکز اصلی تولید فیلم معروف شده است.
به علاوه، ایالت کبک از لحاظ منابع طبیعی نیز بسیار ثروتمند است. کبک بیش از یک سوم لوله و کاغذ کانادا و درصد زیادی از الوار نرم آن را تولید می کند.کبک به دلیل داشتن ظرفیت اضافی تولید نیروی برق به وسیله آب، مقدار زیادی انرژی برق تولید شده را به ایالات همسایه و ایالات متحده می فروشد و این زمینه ای است که این ایالت در آن مهارت کافی بدست آورده است.بازده (درآمد ) کشاورزی هم در این ایالت قابل توجه است. صادرات بین المللی اکنون 20 درصد تولید ناخالص داخلی ایالت را شامل می شود.
کبک در حال بازگشت از یک دوره رکود اقتصادی که در آن بیکاری رو به افزایش بود، است. در طول این دوره بلاتکلیفی بعضی از شرکت های مهم کانادایی، شعب اصلی خود را از مونترآل خارج کردند. امروزه پس از یک دهه ثبات، اقتصاد ایالت در حال افزایش تعداد مشاغل و جذب شرکت های جدید با کارکنانی بسیار خبره، می باشد. درصد بیکاری اکنون حدودا 7.2% است که پایین ترین میزان در 33 سال گذشته برای ایالت است.

سطح زندگی در کبک

میانگین درآمد برای یک خانواده در کبک در حدود 48000 دلار در سال است که بسیار نزدیک به میانگین کل کانادا می باشد. این ایالت، به استاندارد عالی زندگی خود می بالد که باید از هزینه های زندگی ارزان آن تشکر کرد. هزینه زندگی در کبک پایین تر از میانگین کل کانادا می باشد خصوصا در مورد هزینه های مسکن. مونترآل جزءشهرهای اصلی ارزان قیمت در آمریکای شمالی محسوب می شود.

مسکن در کبک

کبک یکی از مرغوب ترین بازارهای خانه را در کانادا داراست. میانگین هزینه یک خانه در مونترآل، علیرغم جمعیت زیاد شهر، کمتر از 200,000 دلار است. این مسئله مونترآل را یکی از ارزان قیمت ترین شهرها در نوع خودش در آمریکای شمالی می سازد. حتی ارزان تر از آن، خانه در مرکز این ایالت ، کبک سیتی، به طور میانگین 35% کمتر از مشابه آن در مونترآل قیمت دارد. علیرغم بالا رفتن ناگهانی قیمت املاک و مستغلات، هزینه اجاره به طور قابل توجهی در ونترآل و کبک سیتی پایین مانده است. اگرچه میانگین درصد درآمدهای خانواده که صرف هزینه های مالیات بر ملک می شود کمی بالاتر از میانگین کانادایی است که از 17% تا 35% بنا به نوع خانه تغییر می کند.

آموزش در کبک

دولت استانی بیش از هفت درصد تولید ناخالص خود را به امر آموزش اختصاص داده است. این نرخ بیش از بسیاری از کشورهای دیگر است. مطابق با آمارهای سال 2009 میزان بیکاری در بین فارغ التحصیلان مراکز آموزشی کبک بسیار پایین بوده و در حدود چهار درصد است .

شبکه آموزشی در ایالت کبک به دو صورت دولتی و خصوصی بوده و با دو زبان فرانسوی و انگلیسی ارائه می شود. در کبک چهار سطح آموزشی وجود دارد که شامل ابتدایی – متوسطه – کالج و دانشگاه است . حضور در مدرسه در سنین 6 تا 16 سالگی اجباریست. سطوح تحصیلی ابتدایی و متوسطه و کالج در سیستمهای دولتی رایگان است.  فرزندان مهاجرانی که مدارس دولتی را انتخاب می کنند باید تا پایان دوره متوسطه به زبان فرانسه تحصیل نمایند. اما دانشجویان در سطوح کالج و دانشگاه می توانند به زبان فرانسه و یا انگلیسی تحصیل نمایند.

دانشگاههای فرانسه زبان:

–          دانشگاه مونترال http://www.umontreal.ca/english/

–          دانشگاه لاوال http://www2.ulaval.ca/accueil.html

–          دانشگاه شربروک http://www.usherbrooke.ca/

–          دانشگاه کبک که در مناطق مختلف ده شعبه دارد http://www.uquebec.ca/reseau/

دانشگاههای انگلیسی زبان :

–          دانشگاه مک گیل http://www.mcgill.ca/

–          دانشگاه کونکوردیا http://www.concordia.ca/

–          دانشگاه بیشاپ http://www.ubishops.ca/index.html

سیستم دانشگاهها در کبک شامل شبکه ای از موسسات است که تحصیلات کلاسی-جهانی را به هر دو زبان ارائه می دهند.مونترآل خود جایگاه چهار دانشگاه بزرگ است که به این علت دارای بالاترین درصد دانشجویان در جمعیت خود نسبت به هر شهر اصلی دیگری در آمریکای شمالی به جز بوستون است.برجسته ترین آن ها دانشگاه مک گیل و دانشگاه مونترآل هستند که در سراسر جهان به خاطر بورسیه و تحقیقات خود مشهورند و تعداد زیادی از برندگان جایزه نوبل در این دانشگاه ها تحصیل کرده اند. به علاوه، دانشگاه کونکوردیا و بی شاپ و ل اکول دس هاتس اتودسکامرشیالز و ل یونیورسیتی دلاوال برنامه های رقابتی و بسیار عالی ارائه می دهند. میانگین میزان پرداختی دانشجویان کبکی کمترین مقدار درسراسر کانادا می باشد لازم به ذکر است که این ایالت تعداد زیادی برنامه کمک  آموزشی نیز ارائه می دهد.

بهداشت و درمان در کبک

طبق قانون کانادا، همه ایالات و شهرها باید مراقبت های بهداشتی همگانی و عمومی رایگان برای همه شهروندان و افرادی که مقیم قانونی کانادا هستند، فراهم سازند. به بیان دیگر اکثر خدمات بهداشتی در کانادا بدون پرداخت هیچ هزینه ای از سوی بیمار، ارائه می شود. پروسه های مشخصی که به هیچ وجه ضروری نیستند ( مانند جراحی های انتخابی زیبایی و تعدادی از پروسه های درمانی دندان) معمولا مشمول آن نمی شوند ولی لیست خدمات عمومی از ایالت به ایالتی دیگر متفاوت است. مراقبت های بهداشتی در کبک به صورت همگانی برای همه افراد مقیم بدون هیچ هزینه ای در دسترس است. برنامه مراقبت بهداشتی کبک تمامی هزینه های خدمات درمانی برای شهروندان و اکثر مقیم های دائم در کبک را تامین می کند. این برنامه شامل آزمایش های پزشکی، تست دارو، مراقبت های اورژانسی، مراقبت های بیمارستانی و مراقبت های اورژانسی دندانی می شود.

مهاجرت به کبک

بر اساس توافق نامه ی کانادا- کبک، استان کبک مهاجرانی که در محدوده ی کبک ساکن می شوند را انتخاب می کند. همانند برنامه ی حرفه و تخصص فدرال، برنامه ی مهاجرت حرفه و تخصص کبک نیز از یک سیستم امتیازی برای ارزیابی درخواست افرادی که خواستار اقامت در استان می باشند بهره می گیرد. اگرچه گروه بندی های آن دارای تفاوت اندکی با گروه بندی های فدرال هستند، تا حد بسیار زیادی هر دوی انها در پی ارزیابی این مسئله هستند که کدامیک از مهاجران به احتمال بیشتری پس از ورود به کانادا به لحاظ مالی مشکلی نخواهند داشت. پس از دریافت پاسخ مثبت ارزیابی از دولت کبک، یک گواهی انتخاب کبک برای مهاجران صادر شده که آنها را تا روشن شدن مسائل پزشکی و امنیتی برای مهاجرت تایید می نماید. امروزه کبک پذیرای 45000 مهاجر در طول سال می باشد. با رشد اقتصاد استان و کاهش رشد میزان تولد، تنها انتظاری که می رود، رشد میزان مهاجرت به کبک است. مهاجرانی که همه ساله از 100 کشور جهان به کبک می آیند، به ویژگی چندملیتی این استان افزوده و اقتصاد کبک را پیش می برند.

دولت کبک

دولت کانادا به شیوه ی فدرال کار می کند بدین صورت که بر امور مشخصی که متعلق به دولت ملی در اوتاوا می باشد نظارت داشته و دیگر امور در کنترل دولت های استانی می باشد. استان کبک برای خود مجلسی دارد که بر اساس انتخاباتی دموکراتیک تشکیل می شود و به مجمع ملی کبک معروف می باشد و در مرکز استان کبک یعنی کبک سیتی واقع شده است. مجمع ملی کبک 125 عضو منتخب دارد که هر یک نماینده ی منافع منطقه ی جغرافیایی خاصی می باشند.

بعنوان یکی از استانهای تامین کننده ی بودجه ی کانادا و تنها استانی که اکثریت آن را فرانسوی زبان ها تشکیل می دهند، دولت استانی کبک کنترل بسیار زیادی بر امور خود دارد. نمونه ای از این مسئله، کنترل دولت کبک بر انتخاب مهاجرانی که در آن زندگی می کنند می باشد. در دهه های اخیر دولت کبک از قدرت خود برای کمک به تقویت فرهنگ منحصر بفرد استان استفاده نموده است از جمله تصویب قوانینی که افراد را به انجام فعالیتهای اقتصادی در فرانسه تشویق می کنند. اگرچه  این استان در سالهای 1980 و 1995 رفراندوم هایی را درباره ی امکان جدایی از کانادا برگزار نمود، اما در هر دوی آنها مردم کبک به باقی ماندن بعنوان بخشی از کانادا رای دادند. در سالهای اخیر حاکمیت یک مسئله ی مهم سیاسی نبوده است و احتمال بسیار اندکی وجود دارد که در آینده ای نزدیکی بار دیگر مطرح شود.

شهرهای اصلی کبک

مونترآل (Montreal) دومین شهر بزرگ در کانادا محسوب می شود و سالانه پذیرای مهاجران بسیار زیادی است که برای کار و یا زندگی به آنجا می آیند. منطقه ی بزرگتر مونترال 3.6 میلیون نفر را در خود جای داده، که حدودا نیمی از کل جمعیت استان کبک را شامل می شود. مهاجران حدودا 30% از کل جمعیت مونترال را تشکیل می دهد. شهر مونتریال افتخار این را دارد که 120 جامعه ی فرهنگی مختلف که ریشه در قاره های مختلف جهان دارند را در خود جای داده است. مونترال پایتخت اقتصادی کبک محسوب شده است و محل استقرار شرکت های  بین المللی اصلی و بعضی از مهمترین صنایع کانادا می باشد. اگرچه تولید (صنعتی) یکی از بخش های مهم اقتصاد شهر باقی می ماند، امارشد سریع بخش های فناوری پیشرفته در حال پیشی گرفتن از آن است. صنعت هوا-فضا، علوم زندگی و فناوری اطلاعات، همگی از کارفرمایان اصلی در منطقه مونترال محسوب می شوند. صنایع پیشرفته ی مونترال به سرعت در حال تبدیل شدن به رهبران دنیا در رشته های خود می باشند. مونترال شهری بسیار سرزنده و پرجنب و جوش و علاوه بر این پاکیزه و امن می باشد. ساکنان مونترال از بسیاری از رخدادهای هنری و فرهنگی که در تمام طول سال در شهر برگزار می شوند بهره می برند. از جمله این وقایع سری جشنواره هایی است که در کل سال برگزار شده و برترین استعدادهای دنیا را به خود جلب می کند. با پارکهای بسیار زیادی که در سراسر سطح شهر وجود دارد ساکنان مونترال می توانند با یک پیاده روی کوتاه از مناطق تجاری و فرهنگی، از زیبایی طبیعی و تفریحات خارج از خانه بهره مند شوند. ترکیب این ویژگی ها مونترال را به یکی از بهترین مراکز تفریحی کانادا برای مهاجران تبدیل کرده است.

کبک سیتی (Quebec City) به عنوان مرکز استان سیاسی و اجرایی کبک، همه ساله پذیرای هزاران تازه وارد از سراسر جهان می باشد. منطقه ی کبک سیتی 670000 نفر را در خود جای داده است. بسیاری از افرادی که در کبک سیتی مشغول بکار هستند، زندگی در یکی از شهرک های بسیار متعددی که شهر را احاطه نموده است را بر می گزینند، که این شرایط به آنها اجازه می دهد تا بهترین ویژگی های هر دو دنیا را تجربه کنند. اکثر ساکنان منطقه ی کبک سیتی در استخدام بخش اطلاعات و خدمات می باشند. بعنوان پایتخت استانی، دولت، همانند دانشگاه ها و کالج های منطقه، کارفرمای اصلی می باشد. گردشگری نیز از صنایع عمده ی کبک سیتی بشمار می رود، چنان که این شهر در میان موسسات بین المللی بواسطه ی تاریخچه و زیبایی طبیعی اش شهرت یافته است.

مانیتوبا (Manitoba)

استان مانیتوبا (Manitoba) یکی از سه استان سه استان فلاتی (Prairie Provinces) کانادا در قلب این کشور می باشد. جمعیت این استان ۱٫۲۰۰٫۰۰۰ نفر است. بزرگترین شهر این استان وی نی پگ (Winnipeg) با 706900 نفر جمعیت می باشد. Brandon دومین شهر بزرگ استان است. این استان در سالهای اخیر شمار زیادی مهاجر جذب

کرده و در تلاش است تا سالانه 10000 نفر مهاجر جدید جذب کند.

تاریخچه مانیتوبا

استان مانیتوبا تاریخچه مستندی از قبایل بومی Cree ، Ojibwa ، Sioux دارد. تاثیر این اقوام امروزه در استان کاملاٌ مشخص است همانطور که اسم استان از فرهنگ Cree به معنی “تنگه روح مانیتوبا ” گرفته شده است. شرکت Hidson’s Bay در دهه ۱۶۰۰ با شروع تجارت پوست سفر به این استان را آغاز کرد. این استان در سال ۱۸۷۰، سه سال بعد از استقلال کانادا به کنفدراسیون کانادا ملحق شد. کمی پپس از آن مردمان Metis به دنبال هویت فرانسوی و بومی خود شورش به پا کردند اما به نتیجه ای نرسیدند و زمینی به آنها داده نشد.

در زمان الحاق به کانادا، مانیتوبا فقط بخشی از اندازه فعلی بود. شکل و سایز فعلی استان در سال ۱۹۱۲ به انجام رسید. یک واقعه مشهور در این استان اعتصاب عمومی Winnipeg در سال ۱۹۱۹ بود. جنبش کارگری قدرتمند آن زمان کسب و کار را به مدت ۶ هفته در اعتراض به شرایط ضعیف کاری متوقف ساخت. جنگ بین کارگر و کارفرما نقطه مهمی در تاریخ جنبش کارگری کانادا محسوب می شود.

فرهنگ مانیتوبا

مهاجرت موجب شد تا استان مانیتوبا دارای مجموعه ای نادر از فرهنگ های مختلف باشد. چند فرهنگی بودن که سیاست کانادا محسوب می شود در این استان به خوبی دیده می شود. هر ساله در این استان چندین جشنواره سنتی و فرهنگی بومی جشن گرفته می شود که نشانگر قدرت اقوام مختلف در این استان است.

مردم این استان به سخاوتمندی و مهمانوازی مشهور می باشند همچنین داوطلبان کارهای خیریه در مانیتوبا بسیار زیاد هستند.

مانیتوبا مهد هنر نیز می باشد. شهر وی نی پگ (Winnipeg) میزبان اولین شرکت بالد رئیال بریتانیا بوده است و ارکستر سمفونی آن در جهان شناخته شده می باشد. در مرکز استان منظره های ویژه هنری ، موزیک و کمدی یافت می شود.

جمعیت مانیتوبا

استان مانیتوبا با داشتن تقریباً ۱٫۲۰۰٫۰۰۰ نفر جمعیت، پنجمین استان پر جمعیت کانادا می باشد. با توجه به کاهش رشد جمعیت، این استان به دنبال جذب مهاجر می باشد. شهر وی نی پگ (Winnipeg) با حدود ۷۰۰٫۰۰۰ نفر جمعیت تقریبا نیمی از جمعیت استان را در خود جای داده است. مابقی جمعیت در شهرهای کوچک زندگی می کنند.به غیر از Brandon با ۴۰٫۰۰۰ نفر جمعیت، دیگر شهرها جمعیتی کمتر از ۱۵٫۰۰۰ نفر دارند.

به دلیل مهاجرت، فرهنگ این استان کاملاً چند ملیتی است. بیشتر از ۱۰۰ زبان در این استان صحبت می شود که با توجه به زندگی در کانادا هویت آنها را حفظ می کند. در این استان از بزرگترین اقوام مهاجر می توان به بریتانیایی ها، ایرلندی ها، اوکراینی ها، آلمانها، هلندی ها و لهستانی ها اشاره کرد. ۱۵ درصد جمعیت استان را اقوام Metis تشکیل می دهند.

اشتغال و اقتصاد در مانیتوبا

صنایع اصلی استان مانیتوبا معدن، تولید و کشاورزی می باشند. حرفه ی سنتی این استان ماهی گیری است. زمین های کشاورزی زیادی از گندم ، جو، جوصحرایی، آفتاب گردان و پنبه در این استان وجود دارد. با توجه به این منابع، صنایع غذایی در این استان قدرت خوبی دارد. تولید، هوافضا و حمل و نقل از دیگر صنایع این استان می باشند.

بخش دولتی و خدماتی در شهر وی نی پگ (Winnipeg) جایگاه خوبی دارد. نرخ بیکاری این استان (۴.۸ درصد) از میانگین کانادا (۶.۸ درصد) کمتر است.

رشد اقتصادی استان 3 درصد می باشد. از آنجایی که این رشد تولید کننده فرصت های شغلی بسیاری است، مقامات استانی در صدد جذب مهاجر به این استان می باشند. از برنامه هایی که برای جذب مهاجر انجام می شود می توان به کلاس های رایگان زبان انگلیسی EAL و برنامه های آموزش کار اشاره کرد.

سطح زندگی در مانیتوبا

از مزایای استان مانیتوبا می توان از پایین بودن هزینه های زندگی نام برد. مسکن، انرژی، بیمه و هزینه های دانشگاه این استان در کانادا کمترین می باشند. مردمان این استان به دلیل هزینه پایین زندگی ، پول خود را صرف خرید چیزهای دیگر از جمله کلبه های می کنند. علاقه مندان به گلف در این استان بیشتر از هرجای دیگر از کانادا است.

“کمترین مقدار دستمزد در ساعت” در این استان ۹.۵۰$ بوده که چهارمین دستمزد بالا در کانادا می باشد. مالیات بر درآمد این استان از لحاظ پایین بودن در کانادا مقام ۴ را دارد. در سال ۲۰۰۳، درآمد متوسط مردان ۲۷٫۲۰۰ $ و درآمد متوسط زنان ۱۹٫۵۰۰ $ بوده است. درآمد متوسط خانواده ۵۰٫۶۰۰ $ در سال ۲۰۰۶ است که چهارمین در کانادا می باشد.

فضای دوستانه مانیتوبا به سطح زندگی این استان بسیار کمک کرده است و مردمان این استان بیشتر از هر جای دیگر در کانادا در برنامه های خیریه شرکت می کنند. این روحیه سخاوتمندانه به تازه واردان به کانادا کمک می کند تا به سرعت شرایط ثابتی پیدا کنند.

مسکن در مانیتوبا

هزینه پایین مسکن یکی از مزایای استان مانیتوبا می باشد. بازار مسکن این استان بسیار رقابتی و قابل استطاعت است. قیمت متوسط مسکن در Winnipeg کمتر از ۱۲۲٫۰۰۰ $ است. درصد متوسط درآمد خانه وار با هزینه های مالکیت بین ۳۰ – ۱۵ درصد می باشد. بدلیل افزایش مهاجران در ۵ سال گذشته قیمت مسکن بیشتر از ۸۵٪ افزایش داشته است.

دیگر مزیت مسکن در این استان این است که به دلیل وسعت شهری لازم نیست برای پیدا کردن مکان مناسب خیلی دور از شهر زندگی کرد. در شهر Winnipeg با ۷۰۶٫۹۰۰ نفر جمعیت متوسط سفر شهری از محل کار تا منزل ۶ کیلومتر می باشد که در کانادا یکی از کمترین مسافت ها است. سفرهای شهری کمتر، به معنی صرف وقت بیشتر با خانواده می باشد.

مسکن در مانیتوبا

هزینه پایین مسکن یکی از مزایای استان مانیتوبا می باشد. بازار مسکن این استان بسیار رقابتی و قابل استطاعت است. قیمت متوسط مسکن در Winnipeg کمتر از ۱۲۲٫۰۰۰ $ است. درصد متوسط درآمد خانه وار با هزینه های مالکیت بین ۳۰ – ۱۵ درصد می باشد. بدلیل افزایش مهاجران در ۵ سال گذشته قیمت مسکن بیشتر از ۸۵٪ افزایش داشته است.

بهداشت و درمان در مانیتوبا

طبق قانون کانادا، همه ایالات و شهرها باید مراقبت های بهداشتی همگانی و عمومی رایگان برای همه شهروندان و افرادی که مقیم قانونی کانادا هستند، فراهم سازند. به بیان دیگر اکثر خدمات بهداشتی در کانادا بدون پرداخت هیچ هزینه ای از سوی بیمار، ارائه می شود. پروسه های مشخصی که به هیچ وجه ضروری نیستند ( مانند جراحی های انتخابی زیبایی و تعدادی از پروسه های درمانی دندان) معمولا مشمول آن نمی شوند ولی لیست خدمات عمومی از ایالت به ایالتی دیگر متفاوت است. مراقبت های بهداشتی در مانیتوبا به صورت همگانی برای همه افراد مقیم بدون هیچ هزینه ای در دسترس است.

مهاجرت به مانیتوبا

استان مانیتوبا به دنبال جذب سالانه حداقل ۱۰٫۰۰۰ مهاجر می باشد. این استان به دلیل هزینه های پایین زندگی، سطح بالای زندگی و مردمان مهمانواز و خون گرم، مقصدی ایده آل برای مهاجران می باشد. اخیراً کارفرمایان این استان از برنامه نیروی کار خارجی موقت به عنوان راه حلی موقتی برای کمبود نیروی کار استفاده کرده اند، ولی مقامات این استان با شرکت در برنامه انتخابی استانی PNP، سعی در جذب مهاجر به صورت دائم دارند.

دولت مانیتوبا

دولت کانادا با یک سیستم فدرال با کنترل بر برخی از امور متعلق به دولت ملی در اتاوا و دیگر امور تحت کنترل دولت استانی عمل می کند. این استان مجلس انتخابی دموکراتیک خود را دارد (Manitoba Legislative Assembly) که در شهر Winnipeg واقع است. ۵۷ نماینده از سراسر مناطق استان در انتخاب عمومی انتخاب می شوند.

شهر اصلی مانیتوبا

وی نی پگ (Winnipeg) مرکز استان بوده و تقریباً نیمی از جمعیت را در خود جای می دهد. وی نی پگ که هشتمین شهر بزرگ کانادا محسوب می شود محل ادارات دولتی و مراکز تجاری بزرگ می باشد. این شهر با داشتن مراکز آموزش عالی به محل اصلی توسعه و تحقیق منطقه تبدیل گردیده است و این خود عامل اصلی جذب شرکت های بزرگ همانند Boring و Bristol Aerospace به این شهر است.

وی نی پگ (Winnipeg) به سرمای شدید در زمستان معروف است و اسم آن را به همین دلیل اصطلاحاً “Winnipeg” می گویند. به جای آن تابستانهای این شهر بسیار ملایم می باشد. در طول فصل های گرم مردمان این استان از امکانات تفریحی بی شمار در کنار رودخانه سرخ و دریاچه های اطراف استفاده می کنند. در تابستان این شهر میزبان بسیاری از جشنواره های فرهنگی و هنری است.

در این شهر فعالیت های هنری بسیاری انجام می پذیرد. برای مثال در رابطه با هنرهای صنعتی می توان به Royal Winnipeg Ballet ، Winnipeg Art Gallery و Winnipeg Symphony Orchestra اشاره کرد. این شهر میزبان جشنواره Winnipeg Fringe Theatre دومین جشنواره بزرگ در آمریکای شمالی و جشنواره های موزیک Jazz و سنتی می باشد.

از مراکز مهم دیگر این شهر می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• ضرابخانه سلطنتی کانادا
• لابراتوار ملی میکرو بیولوژی کانادا
• موزه حقوق بشر کانادا

نیوبرانزویک (New Brunswick)

استان نیوبرانزویک (New Brunswick) یکی از چهار استان آتلانتیک( (Maritime provinces کانادا با جمعیتی در حدود ۷۶۰۰۰۰ نفر می‌باشد. مناطق بکر در این استان به وفور یافت می‌شود. ۸۵ درصد این استان پوشیده از جنگل است. همچنین چندین جزیره ساحلی در این استان موجود می‌باشد. سنت جان (Saint John) بزرگترین شهر (۱۳۰۰۰۰ نفر جمعیت) و فردریکتون (Fredericton) مرکز این استان می‌باشند. شهر Moncton دیگر مرکز مهم شهری این استان محسوب می‌گردد. این استان دو زبان رسمی دارد. ۳۵ درصد آنها فرانسوی (که زبان اول محسوب می‌شود) صحبت می‌کنند و ۶۵ درصد مابقی انگلیسی زبان هستند.

تاریخچه نیوبرانزویک

استان نیوبرانزویک یکی از اولین مناطقی است که اروپایی ها وارد آن شدند. کاشف فرانسوی Jacques Cartier برای اولین بار در سال 1534 وارد این منطقه شد. تقریباً 70 سال بعد از آن فرانسوی ها برای تاسیس مستعمره خود با نام L’Acadie وارد این منطقه شدند. این گروه به همراه دیگر استعمارگران فرانسوی به مناطقی مثل Louisiana آمدند که اجداد فرانسوی های حاضر در این استان می باشند.

در پایان جنگ بین آمریکا و انگلیس (Revolutionary war ) شماری از مستعمران آمریکایی که قصد داشتند وفاداری خود را به تاج و تخت بریتانیا ثابت کنند به نیوبرانزویک آمدند. به این گروه Loyalists می گویند. اگر بیشتر این پناهندگان اصلیت انگلیسی داشتند ولی در میان آنها آلمانی و هلندی نیز دیده می شد. آنها ترجیح می دادند که در یک مستعمره انگلیسی زندگی کنند. فرزندان این گروه بخش مهمی از ساکنان این استان را امروزه تشکیل می دهند.

نیوبرانزویک یکی از چهار استان اولیه الحاقی به کنفدراسیون کانادا در سال 1867 بود. از آن موقع به بعد جدایی بین انگلیسی ها و فرانسوی ها کم رنگ تر شده و نتیجه پیدایش جامعه ای دو زبانی می باشد. اقتصاد این استان در حال تغییر شکل است. اگرچه منابع طبیعی بخش مهم اقتصاد این استان است، اما ساکنان آن روز به روز بیشتر و بیشتر در حال افزایش بخش خدماتی می باشند

اشتغال و اقتصاد در نیوبرانزویک

استان نیوبرانزویک دارای منابع سرشار طبیعی بوده که بخش اصلی اقتصاد استان را تشکیل می دهد. با توجه به مساحت زیاد جنگل ها، محصولات چوبی از صادرات اصلی این استان می باشد. امروزه این استان دارای اقتصاد مدرن خدماتی از جمله خدمات مالی و بیمه ای می باشد. دولت کانادا در صدد آن است که با ترغیب این نوع خدمات با بیکاری ناشی از افت صنایع ماهیگیری و کشاورزی (دو صنعت مهم دیگر این استان) مبارزه کند.

بسیاری از شرکت ها تمایل دارند تا خدمات مشتریان و خدمات فنی خود را در نیوبرانزویک مستقر کنند زیرا در این استان به نیروی کار با دو زبان دسترسی دارند. فن آوری اطلاعات از دیگر صنایع رو به رشد این استان می باشد.

تولید، دیگر بخش مهم اقتصاد استان بوده و در سالهای اخیر رشد چشم گیری داشته است. بیشتر صنایع سنگین در شهر Saint John استقرار دارد. تولید اصلی این استان، صنایع غذایی، نوشیدنی، کاغذ سازی، فلزکاری و تجهیزات حمل و نقل می باشد. با توجه به مناطق طبیعی زیبا در استان، توریست دیگر صنعت این استان بوده و در دهه گذشته یکی از عوامل تولید اشتغال در نیوبرانزویک بوده است.

سطح استاندارد زندگی در نیوبرانزویک

هزینه زندگی در استان نیوبرانزویک به قدری پایین است که با یک درآمد معمولی می توان زندگی راحتی داشت. درآمد متوسط خانواده در این استان 46,400 $ بوده که جز کمترین ها در کانادا است. البته هزینه های زندگی و مسکن نیز معمولاً پایین می باشد و به تناسب، هزینه های انرژی و خوراک نیز متناسب می باشد. “کمترین مقدار دستمزد” در این استان 9.00$ در ساعت می باشد و متوسط مالیات بر درآمد کمی بالاتر از میانگین کانادا است.

این استان به داشتن هویت استانی معروف می باشد. ساکنان این استان بسیار مهمان نواز و خون گرم هستند. نرخ جرم و جنایت بسیار پایین تر از متوسط کانادا است که این استان را به محلی امن مبدل کرده است.

مسکن در نیوبرانزویک

مسکن در استان نیوبرانزویک ارزان و قابل دسترس می باشد. قیمت متوسط خرید خانه در Saint John کمتر از 160,000$ می باشد. در ضمن میانگین درآمد خانوار با هزینه های مالکیت با توجه به نوع خانه بین 32 – 21 درصد بوده که نسبت به استانهای دیگر کمتر است.

آموزش در نیوبرانزویک

تمامی شهروندان و دارندگان اقامت دائم در کانادا می توانند تا 20 سالگی از مهد کودک تا پایان دبیرستان از تحصیلات رایگان دولتی استفاده کنند. در این استان تحصیلات به دو زبان انگلیسی و فرانسوی ارائه می شود. این استان سرآمد استفاده از فن آوری در آموزش بوده و تمامی کلاسهای مدارس آن مجهز به اینترنت می باشند. این استان بالاترین نرخ فارغ التحصیلی از دبیرستان را در کانادا دارد. (86 درصد)

چهار دانشگاه دولتی با 7 دانشگده، یک کالج با 11 ساختمان، دو موسسه فنی، چندین کالج مذهبی خصوصی کوچک و مدارس خصوصی کارآموزی در این استان موجود است. هزینه های دانشگاه از لحاظ گرانی مقام سوم را در کانادا دارد (5000 $ ). وزارت آموزش این استان جهت تسهیل آموزش وام و بورسیه ارائه می دهد. هر یک از دانشگاه ها نیز بورسیه خاص خود را ارائه میدهند.

دانشگاه های این استان از سطح علمی بالایی برخوردار می باشند و دانشگاه ها نقش مهمی را در تغییر ساختار اقتصادی استان از منابع طبیعی به خدمات و فن آوری حرفه ای ایفا می کنند. دانشگاه New Brunswick یکی از قدیمیترین دانشگاه های کانادا است و برنامه های آموزشی سطح بالایی در مهندسی و کامپیوتر ارائه می دهد. دانشگاه Mount Allison واقع در Sackville یکی از دانشگاه های ممتاز می باشد و هر ساله به تعداد زیادی از دانشجویان، Rhodes Scholars ارائه می دهد.

بهداشت و درمان در نیوبرانزویک

طبق قوانین کانادا تمامی شهروندان کانادا می توانند از خدمات بهداشتی رایگان استفاده کنند. به عبارت دیگر اکثر هزینه های بهداشتی در کانادا به طور مستقیم از شهروندان اخذ نمی گردد. البته خدمات غیر ضروری مانند عمل زیبایی یا مراقبت های خاص از دندان تحت پوشش این خدمات نمی باشد. لیست خدمات ضروری غیر رایگان در هر استان متفاوت است و طرح بهداشتی این استان تمام خدمات ضروری را بیمه می کند. در ضمن بیمه های خصوصی نیز در این استان موجود می باشد.

مهاجرت به نیوبرازویک

هر ساله صدها نفر وارد این استان می شوند. این استان جهت جذب مهاجر در برنامه انتخاب استانی PNP شرکت دارد تا به روند مهاجرت و صدور ویزا سرعت ببخشد. در این برنامه، روش هایی برای دارندگان پیشنهاد کار از این استان و سرمایه گذاران وجود دارد.

دولت نیوبرانزویک

دولت کانادا با یک سیستم فدرال با کنترل برخی از امور متعلق به دولت ملی در اتاوا و دیگر امور تحت کنترل دولت استانی عمل می کند. دولت نیوبرانزویک مجلس انتخابی دموکراتیک خود را دارد (New Brunswick Legislative Assembly ). که در شهر مرکزی Fredericton واقع است. 55 نماینده به مدت 5 سال از مناطق مختلف انتخاب می شوند.

شهرهای اصلی نیوبرانزویک

سنت جان (Saint John) جمعیت 130000 نفر بزرگترین شهر این استان است. دو زبان انگلیسی و فرانسوی به طور مساوی در این شهر صحبت می شوند. مردمان این شهر به هویت محلی خود افتخار می کنند.

صنعت در این شهر جایگاه ویژه ای دارد و مهمترین صنایع Atlantic Coast در این شهر یافت می شود. در سالهای اخیر این شهر به خوبی توسعه یافته است که به خطوط راه آهن سابق جان تازه بخشیده است. حاصل آن قدرت گرفتن کارهای خدماتی در این شهر می باشد.

فردریکتون (Fredericton) با جمعیتی در حدود 85000 نفر مرکز استان نیوبرانزویک می باشد. کارهای دولتی و آموزشی بخش مهم اقتصاد این شهر را تشکیل می دهند. تعداد زیادی ادارات دولتی و دو دانشگاه New Brunswick و St Thomas در این شهر قرار دارند. بدلیل وجود تعداد زیادی دانشجو این شهر جوی زنده دارد و جشنواره سالانه Harvest Jazz and Blues هنرمندان جهان را به سمت خود جذب می کند. فن آوری اطلاعات دیگر بخش مهم این شهر است که نتیجه وجود درصد بالای افراد دارای تحصیلات عالی می باشد.

منکتان (Moncton) دومین شهر بزگ استان با جمعیت بالغ بر 120000 نفر می باشد. بدلیل رشد جمعیت در مناطق شهری شرق فردریکتون (Fredericton) احتمال اینکه این شهر این مقام را حفظ کند کم می باشد. اکثریت این شهر انگلیسی صحبت می کنند ولی 30 درصد آنها فرانسوی زبان هستند. تنها شهرهایی که مانند Moncton دو زبانه هستند ، می توان به اتاوا و منترال اشاره کرد. دانشگاه Moncton، بزرگترین دانشگاه فرانسوی زبان خارج از کبک، در این شهر واقع است.

استان نیوفاندلند و لابرادور (Newfoundland and Labrador)

استان نیوفاندلند و لابرادور Newfoundland and Labrador شرقی ترین استان و یکی از چهار استان آتلانتیک    ( (Maritime provinces کانادا می باشد.این استان که  از دو بخش جزیره نیوفاندلند و قسمت لابرادور تشکیل شده است، از غرب با استان کبک دارای مرز خشکی می باشد و از شمال به خلیج اونگاوا و با مرز آبی به سرزمین نوناووت منتهی می شود. جزیره نیوفاندلند از سمت جنوب با استانهای نیوبرانزویک، نوآاسکوشیا و پرینس ادوارد آیلند و کبک دارای مرز آبی می باشد و اقیانوس اطلس نیز در شرق این استان واقع است.

تاریخچه نیوفاندلند و لابرادور

در حدود بیش از ۹ هزار سال پیش افراد بومی First Nations در این استان زندگی می کرده اند که بیشترین جمعیتشان در جنوبی ترین قسمت لابرادور بود . در سال ۱۴۹۷ میلادی جان کابوت John Cabot ادعا کرد که نیوفاندلند و لابرادور اولین مستعمره ی بریتانیا در آمریکای شمالی ست و در سال ۱۵۸۳ میلادی سر گیلبرت Sir Gilbert به طور رسمی نیوفاندلند را مستعمره انگلستان اعلام کرد . این استان تا سال ۱۹۴۹ میلادی مستعمره بریتانیا بود. استان نیوفاندلند و لابرادور آخرین استانی بود که با رای مردم آن در رفراندوم سال 1949 به کنفدراسیون کانادا ملحق شد.

فرهنگ در نیوفاندلند و لابرادور

فرهنگ مجزای استان نیوفاندلند و لابرادور کاملاً به صنعت ماهیگیری گره خورده است. اکثر جمعیت این استان در روستاهای ساحلی دیده می شوند. علی رغم کاهش ماهی، و افت ماهیگیری، هنوز تاثیر فرهنگ سنتی باقی مانده است. این استان دارای هویت قوی به جا مانده از استقلال آن می باشد. مهمانوازی و خون گرمی مردمان این استان آنها را به خوبی با دیگر مناطق کانادا مرتبط ساخته است.

جمعیت نیوفاندلند و لابرادور

جمعیت نیوفاندلند در حال حاضر تقریباً 574,000 نفر است و مناطق شمال شرقی نیوفاندلند به خاطر امکان صید ماهی از پر جمعیت‌ترین مناطق این ایالت به شمار می‌آید. سنت جانز مرکز این ایالت و مرکز تاریخی و تجاری این سرزمین است که جمعیتی بالغ بر 172,000 نفر در آن زندگی می‌کنند. حدود ۹۲ درصد از جمعیت این استان در جزیره نیوفاندلند زندگی می کنند. زبان رسمی آن انگلیسی است که مردم آن دارای لهجه ی خاصی به نام انگلیسی نیوفاندلندی هستند. این استان در سرتاسر کانادا تنها استانی ست که ۹۷٫۶ درصد از جمعیت آن ؛ زبان مادریشان انگلیسی است.

اشتغال و اقتصاد در نیوفاندلند و لابرادور

اقتصاد این استان تا حد زیادی به منابع طبیعی آن وابسته است. صنعت ماهیگیری بخش مهمی از اقتصاد آن می باشد. کشاورزی در منطقه ی جنوب نیوفاندلند انجام می شود. صنعت گردشگری آن نیز رو به رشد است. در منطقه لابرادور معادن فراوان طلا ، مس، روی، نیکل ، آهن و نقره فراوانی وجود دارد.

کشف منابع انرژی در جنوب نیوفاندلند و شرق لابرادور تحولات چشم گیری را در اقتصاد این این استان در سالهای اخیر ایجاد کرده است.

سطح زندگی در نیوفاندلند و لابرادور

در این استان درآمد متوسط خانواده ها از میانگین کانادا پایین تر است (34,500 $ ). ”کمترین مقدار دستمزد” در این استان 10$ در ساعت و متوسط مالیات بر درآمد حدود 19.64 درصد می باشد. البته هزینه های مسکن و زندگی کمترین نرخ را در بین استانها دارد. با دارا بودن شغل در یکی از مراکز صنعتی می توان زندگی راحتی در این استان داشت.

مسکن در نیوفاندلند و لابرادور

مسکن در استان نیوفاندلند و لابرادور ارزان است. برای مثال قیمت متوسط خرید خانه در St John کمتر از 150,000 $ می باشد. در ضمن، درصد میانگین درآمد خانوار با هزینه های مالکیت با توجه به نوع مسکن 21-23 درصد بوده که در گروه پایین ترین نرخ ها در کانادا قرار می گیرد.

آموزش در نیوفاندلند و لابرادور

تمامی شهروندان کانادا و دارندگان اقامت دائم می توانند تا پایان دوره دبیرستان از تحصیلات رایگان استفاده کنند. این استان سیستم آموزشی بسیار خوبی را از مهدکودک تا سال 12 ارائه می دهد. در ضمن این برنامه ها از کودکی تا بزرگسالی و برنامه های کارورزی توسط دولت حمایت مالی می شوند.

موسسات آموزش عالی دولتی این استان شامل Memorial University of Newfoundland و College of the North Atlantic می باشد. شهریه دانشگاه ها از لحاظ ارزانی مقام دوم را در کانادا دارند (2,600$ در سال). به علاوه چندین موسسه خصوصصی کارآموزی و مهارت آموزی با نظارت دولت در این استان موجود می باشد. در ضمن 27 کالج کارآموزی خصوصی با ارائه تحصیلات و آموزش فنی مربوط به کار در این استان موجود هستند.

بهداشت و درمان در نیوفاندلند و لابرادور

طبق قوانین کانادا تمامی شهروندان کانادا می توانند از خدمات درمانی رایگان استفاده کنند. به عبارت دیگر اکثر هزینه های بهداشتی در کانادا به طور مستقیم از شهروندان اخذ نمی گردد. البته خدمات غیر ضروری مانند عمل زیبایی و مراقبت های خاص دندان تحت پوشش این خدمات نمی باشند. لیست خدمات ضروری غیر رایگان در هر استان متفاوت است. طرح بهداشتی این استان تمام خدمات ضروری را بیمه می کند.

 مهاجرت به نیوفاندلند و لابرادور

این استان مقصد اصلی مهاجران به کانادا نمی باشد ولی مهمانوازی و خون گرمی مردمان این استان، مهاجران متخصص را به سمت خود جذب می کند. این استان جهت تسهیل روند مهاجرت در برنامه انتخابی استانی PNP شرکت دارد. این برنامه به روند مهاجرت و صدور ویزا سرعت می بخشد. این استان در صدد جذب نیروی متخصص و نیروی انسانی جهت تغییر شکل اقتصاد این استان می باشد.

دولت نیوفاندلند و لابرادور

دولت کانادا با یک سیستم فدرال با کنترل برخی از امور متعلق به دولت ملی در اتاوا و دیگر امور تحت کنترل دولت استانی عمل می کند. دولت نیوفاندلند و لابرادور مجلس انتخابی دموکراتیک خود را دارد (Newfoundland and Labrador House of Assembly ). که در شهر مرکزی St John’s واقع است. 48 نماینده از مناطق مختلف این استان در مجلس حضور دارند.

شهر اصلی نیوفاندلند و لابرادور

سنت جان (St John’s) پایتخت و بزرگ‌ترین شهر استان نیوفاندلند و لابرادور کانادا است. سنت جونز یکی از قدیمی‌ترین و شرقی‌ترین شهرهای آمریکای شمالی است که بر زندگی اقتصادی و فرهنگی استان نیوفاندلند و لابرادور تسلط دارد. این بندر مهم مرکز تجاری و صنعتی جزیره نیوفاندلند و قطب ماهیگیری آن است. سنت جونز شرقی‌ترین مقصد خط راه‌آهن کانادا و بسیاری خطوط هوایی داخلی این کشور است.

نوااسکوشیا (Nova Scotia)

نوا اسکوشیا به همراه انتاریو، کبک و نیو برانسویک، اولین چهار استانی بودند که به کنفدراسیون کانادا پیوستند. نوااسکوشیا یکی از چهار استان آتلانتیک کانادا ( (Maritime provinces با ۱ میلیون جمعیت است و با واقع شدن در شرق ساحل شرقی کانادا این استان دارای ۳۸۰۰ جزیره ساحلی به علاوه خاک اصلی خود می‌باشد. هالیفکس (Halifax) با جمعیت تقریباً ۴۰۰٬۰۰۰ نفر مرکز سیاسی و بزرگترین شهر این استان است. این استان همچنین یکی از بندرهای دریایی اصلی کانادا و محل دسترسی به اقیانوس اطلس می‌باشد. در زمانی که اکثریت مردم با قایق به کانادا رسیدند،Halifax’s Pier 21 جایی بود که تقریباً همه مهاجران اولین بار وارد آنجا شدند. قدیمیترین قوم سیاه پوست در کانادا در این استان زندگی می‌کنند.

تاریخچه نوااسکوشیا

تاریخ استان نوااسکوشیا به 11000 سال قبل، زمانی که بومیان اصلی ساکن این استان شدند بر می گردد. برخی از ساکنین این استان جزء قوم Mi’kmag بودند که هنوز نقش مهمی در زندگی این استان ایفا می کنند. اولین گروه اروپایی که پا به این استان گذاشتند Viking ها بودند که به سال 990 بر می گردد. هیچ کس تاتقریباً 500 سال بعد که با ورود دریانورد معروف ایتالیایی John Cabot در Cabe Breton در سال 1497 همراه بود، به این استان برنگشت. اسقرار اروپایی ها در نوااسکوشیا تقریباٌ 100 سال بعد با اسقرار فرانسوی ها در Port Royale دوباره شروع شد.

نوااسکوشیا از قبل از شکلگیری کشور کانادا مقصد مهاجران از سراسر جهان بود. در زمان الحاق نوااسکوشیا به نیوبرانزویک ، انتاریو و کبک جهت تشکیل Dominion of Canada  در سال 1867 این استان موطن چندین اقوام با فرهنگ مختلف بود. این حالت قرن ها بعد نیز ادامه داشت و بسیاری از مهاجران پس از ورود به کانادا در Halifaxسکونت داشتند.

بخش جالب تاریخ این استان به نقشی است که ساکنان آن پس از دو تراژدی بزرگ ایفا کردند.
وقتی کشتی افسانه ای تایتانیک در اولین سفر خود در سال 1912 غرق شد، جندین قایق از بندرگاه Halifax برای نجات مسافران به سمت آنها شتافتند. بعد از واقعه 11 سپتامبر ساکنین Halifax نقش مهمی در پاسخ به این تراژدی ایفا کردند. بسیاری از هواپیماهایی که نتوانسته بودند در ایالات متحده فرود بیاید در فرودگاه نوااسکوشیا به زمین نشستند و ساکنین این شهر از مسافران در خانه های خود پذیرایی کردند.

فرهنگ نوااسکوشیا

استان نوااسکوشیا به مهمان نوازی مشهور بوده و تشکیل شده از فرهنگ های مختلف می باشد. اسکاتلندی ها، فرانسوی ها، گانلیک ها، Mi;kmaq ها و سیاه پوستان از جمله اقوامی هستند که تاثیر جاودانی در این استان بجا گذاشته اند. حاصل این تأثیر یک فرهنگ کامل نوااسکوشیایی است.

در این استان شهرهای مرزی وجود دارد که در آن اقوام هنرمندی زندگی می کنند. نوع خاصی از موزیک Celtic در این استان شکل گرفته است. از جمله هنرمندان این سبک می توان به Natalie McMaster و Rankin Familyاشاره کرد. Halifax جایگاه ضبط بسیاری از فیلم ها و موزیک ها مشهور کانادا و سراسر جهان بوده است.

جمعیت نوااسکوشیا

استان نوااسکوشیا با جمعیت 930000 نفر جزء کم جمعیت ترین استانهای کانادا می باشد. البته با توجه به مساحت کم، دومین استان پرتراکم کانادا محسوب می شود. اکثر جمعیت در شهر Halifax و اطراف آن می باشد.
اسم این استان اصلاً یونانی و به معنی “اسکاتلند جدید” می باشد. اصلاٌ جای تعجب نیست که بیشتر افراد این استان تقریباً 30 درصد اصالتی اسکاتلندی دارند. البته در این استان تعداد زیادی ایرلندی، فرانسوی، عرب، آلمانی، هلندی و چینی زندگی می کنند. با توجه به رشد صنعت ، این استان آینده خود را در جذب مهاجر می بیند.

اقتصاد و اشتغال در نوااسکوشیا

اقتصاد در استان نوااسکوشیا دارای تنوع زیادی بوده که از جمله آنها می توان به تولید، ماهیگیری و معدن اشاره کرد. متاسفانه منابع ماهی در سالهای اخیر با خطر مواجه شده و بر روی صنعت شیلات تأثیر بدی گذاشته است. اخیراً با تغییر اقتصاد این استان و با آموزش ماهیگران بی کار، از آنها در کارهای جدید استفاده شده است.
این رشد سریع در سپتامبر 2006 نرخ بیکاری را به پایین تر از میانگین کانادا رساند. هالیفکس (Halifax) که یک مرکز شهری بزرگ می باشد دارای صنایع متنوع بوده و قلب اقتصاد بخش آتلانتیک کانادا محسوب می شود.
در استان نوااسکوشیا جنگلداری مدرن و کشاورزی پیشرفته وجود دارد. بخش اصلی صنعت معدن، به زغال سنگ مربوط می شود. این استان شروع به استفاده از سکوهای نفتی و گازی ساخته شده در دهه های گذشته کرده است. بعد از تولید اولیه نفت در نزدیک جزیره Sable در سال 1991، درآمد نفتی و گازی به طور چشمگیری افزایش یافته و به اقتصاد این استان کمک می کند. سالانه بیشتر از یک میلیون نفر از این استان دیدن می کنند که تقریباً یک چهارم آنها از خارج کانادا وارد این استان می شوند.

میانگین درآمد خانواده 47,100 $ است (که نزدیک به میانگین ملی کانادا است). میانگین درآمد خانواده در هالیفکس (Halifax) کمی بیشتر از میانگین کانادا (58,262 $ ) می باشد. سطح خوب درآمد در این استان هزینه های زندگی برای ساکنین این استان را قابل پرداخت می سازد. “کمترین مقدار دستمزد” در این استان 8.10$ در ساعت و میانگین مالیات بر درآمد تقریباً 19.25 درصد می باشد.

مسکن در نوااسکوشیا

یکی از دلایل پایین بودن هزینه ها در این استان قیمت پایین مسکن می باشد. قیمت متوسط یک خانه دو طبقه در شهر هالیفکس (Halifax) فقط 143,000 $ می باشد در حالی که چنین خانه ای در شهرهای اصلی دیگر در کانادا تقریباً دو برابر این مبلغ است. درصد میانگین درآمد خانوار با هزینه های مالکیت جزء کمترین ها در کانادا می باشد. ( 33- 21 درصد با توجه به نوع خانه)

آموزش در نوااسکوشیا

تمامی شهروندان کانادا و دارندگان اقامت دائم تا قبل از 20 سالگی می توانند تا پایان مقطع دبیرستان از تحصیلات رایگان استفاده نمایند. این استان شرایط تحصیل از مهدکودک تا سال 12 را به زبان انگلیسی و فرانسوی فراهم می سازد. معلمان این استان همانند دیگر استانها دارای مدارک دانشگاهی، دوره تربیت معلم پیشرفته می باشند و از برنامه تحصیلی قانونمند پیروی می کنند.

این استان دارای سیستم کامل و جامع عالی شامل دانشگاه ، کالج فنی و برنامه های کارورزی می باشد. شهریه این دانشگاه ها گران ترین در کانادا می باشد (6,281 $ ). تحصیلات عالی این استان ارائه کننده برنامه های کامل تحصیلی با 11 دانشگاه و کالج و 13 کالج فنی می باشد. از این میان می توان به دانشگاه Dalhousie (بزرگترین دانشگاه کالج king ) ، دانشگاه saint Mary ، دانشگاه Mount Saint Vincent و کالج هنر و طراحیNova Scotia همه در Halifax و دانشگاه فرانسوی Saint – Anne و دانشگاه Cape Breton در Sydney اشاره کرد.

بهداشت و درمان در نوااسکوشیا

طبق قوانین کانادا تمامی شهروندان از خدمات درمانی رایگان می توانند استفاده کنند. به عبارت دیگر اکثر هزینه های درمانی در کانادا به طور مستقیم از شهروندان اخذ نمی گردد. البته خدمات غیر ضروری مانند عمل زیبایی یا مراقبت های خاص از دندان تحت پوشش این خدمات نمی باشند. لیست خدمات غیر رایگان در هر استان متفاوت است. طرح بهداشتی این استان تمامی خدمات ضروری فیزیکی در مطب دکتر، خانه یا بیمارستان را بیمه می کند.

مهاجرت به نوااسکوشیا

تقریباً سالانه 3000 مهاجر وارد نوااسکوشیا می شوند و انتظار می رود تا در آینده این رقم بیشتر شود. این استان جهت کمک به جذب مهاجر متخصص در برنامه انتخابی استانی PNP شرکت دارد که به روند جذب مهاجر سرعت می بخشد. در این برنامه چندین روش از جمله متخصصین، کار خانوادگی و ارتباط خانوادگی در نوااسکوشیا وجود دارد. اخیراً این استان تلاش بسیاری داشته است که دانشجویان خارجی فارغ التحصیل این استان را جهت کار و اقامت جذب کند.

دولت نوااسکوشیا

دولت کانادا با یک سیستم فدرال با کنترل برخی از امور متعلق به دولت ملی در اتاوا و دیگر امور تحت کنترل دولت استانی عمل می کند. دولت نوااسکوشیا مجلس انتخابی دموتراتیک خود را دارد (Nova Scotia Legislative Assembly) که در شهر مرکزی Halifax واقع شده است. در کل 52 نماینده جهت خدمتگذاری به مناطق مختلف استان در این مجلس کار می کنند.

شهر اصلی نوااسکوشیا

هالیفکس (Halifax) فقط مرکز نوااسکوشیا نیست بلکه به عنوان مرکز اقتصادی بخش آتلانتیک کانادا عمل می کند. جمعیت هالیفکس تقریباً 375000 نفر می باشد. ابته جمعیت اطراف آن این رقم را بیشتر می کند. این شهر سالها یکی ار بنادر مهم کانادا مخصوصاً برای مهاجرین جدید بوده است. Halifax’s Pier 21 که روزی نقطه ورودی اصلی تازه واردین به خاک کانادا بوده، امروزه به موزه تبدیل شده است.

بدلیل مرکزیت استان بخش دولتی نقش مهمی در اشتغال این شهر ایفا می کند. علاوه برآن، این شهر مرکز انجام عملیات وزارت دفاع کانادا می باشد. مانند هر شهر مدرن دیگر کارهای خدماتی و صنعتی رونق خوبی در این شهر دارد. با رشد سکوهای نفتی و گازی این بخش به صنعت مهمی در نوااسکوشیا تبدیل شده است.

هالیفکس (Halifax) مرکز فرهنگی علمی استان می باشد. این شهر با دارا بودن دانشگاه Dalhousie و Saint Mary محل جذب تعداد زیادی دانشجو می باشد. Halifax با دارا بودن مناظر هنری به محل ضبط فیلم، موزیک و ویدئو تبدیل شده است.

قلمروهای کانادا

منطقه شمال (North) کانادا از مجموعه سه قلمرو تشکیل می‌شود. مناطق نورت وست تریتوریز (Northwest Territories) ، یوکان Yukon)) و نوناویت (Nunavut)  یک سوم از زمینهای کانادا را تشکیل می‌دهد. از منابع مهم این مناطق می‌توان به منابع عظیم نفت، گاز طبیعی، طلا، برلیان، روی و سرب اشاره کرد. با وجود منابع طبیعی غنی، این مناطق تقریبا خالی از سکنه هستند و در مجموع 100 هزار نفر در این مناطق زندگی می کنند که اکثر آنها از اقوام اولیه کانادا و یا نوادگان جویندگان طلا هستند. قلمروهای کانادا با داشتن جمعیت کم پذیرای اصلی مهاجر نمی باشند. علاوه بر کسانی که بدنبال کشف طلا در Klondike وارد این مناطق شدند، سالانه مهاجران اندکی جهت استفاده از مزایای این قلمروها بویژه صنعت معدن به این مناطق مهاجرت می کنند.

شهرهای مهم

یلونایف (Yellowknife) مرکز و بزرگ‌ترین شهر نواحی شمال غرب کانادا است. این شهر جمعیتی برابر با ۱۹،۲۳۴ نفر دارد و مساحت آن ۱۰۵٫۲ کیلومتر مربع است. ۶۸ درصد از مردم شهر، سفیدپوست و بقیه از دیگر نژادها هستند.

یلونایف در کنار رودخانه یلونایف و در ساحل شمالی دریاچه گریت اسلیو واقع شده و موقعیتی بسیار دورافتاده دارد به‌طوری‌که نزدیکترین شهر بزرگ به آن، یعنی ادمونتون در فاصله ۱۵۰۰ کیلومتری قرار گرفته و سفر به آن با خودروی سواری ۲۴ ساعت طول می‌کشد.

شهر یلونایف و پیرامون آن منطقه‌ای سرشار از زیبایی‌های طبیعی است و در نزدیکی آن معادن طلا و الماس قرار دارند.

یلونایف به‌ویژه برای «جشنواره زمستانی پادشاه برف» و جشنواره موسیقی «Folk on the Rocks» شهرت دارد. جشنواره موسیقی یادشده در سال ۲۰۱۰ سالگرد سی‌سالگی خود را جشن گرفت. ژاپنی‌ها از گردشگرانی هستند که به تعداد زیاد برای دیدن شفق قطبی به یلونایف می‌آیند. این شهر فرودگاه مخصوص خود را دارد که فرودگاه یلونایف نامیده می‌شود.

این شهر دارای آب و هوای زیرشمالگانی است و با تغییرات شدید دما روبه‌رو می‌باشد به طوری که دمای هوای آن از ۴۰ درجه زیر صفر در زمستان تا ۲۵ درجه سانتیگراد در تابستان تغییر می‌کند.

وایت هورس (Whitehorse) جمعیتی در حدود 23000 نفر را در خود جای داده است. این شهر با توجه به رودخانه خروشان Whitehorse( که شبیه به یال اسب می باشد) که در اطراف این شهر قراردارد نام گرفته است. این شهر از سال 1953 به بعد مرکز استان يوکان بوده است.قبل ار آن شهر Dawson City  مرکز استان بود. اقتصاد اصلی این شهر را خدمات دولتی و سپس صنعت معدن تشکیل می دهند.

Whitehorse مرکز فرهنگی این منطقه می باشد. این شهر میزبان بازیهای زمستانی مردان منطقه قطب شمال کانادا می باشد و بزودی میزبان بازیهای زمستانی کانادا خواهد شد که در این رویداد مهم هر ساله ورزشکاران تراز اول کانادا شرکت می کنند. به علاوه، فعالیت فرهنگی بسیاری در این شهر انجام می پذیرد از جمله فستیوال زمستانی Frostbite که گرمابخش زمستان سرد این شهر است.